=56
zaaltje heerste dan een drukkende warmte. Vaag - gehinderd door
slierten sigarenrook - zag je de dansenden voortschuifelen, stam
pen of zwieren, naar gelang de muziek, die ten gehore werd gebracht.
Op hun niet altijd zuiver klinkende instrumenten speelden de muzi
kanten (twee violisten) de valeta, een polka of een wals. Na drie of
vier deuntjes pauzeerden zij even. Met de strijkstok tikten zij dan
op de achterzijde van de viool ten teken, dat de dansers, alvorens
verder te dansen, de arbeid van de muzikanten dienden te belonen.
Het tarief van een dubbeltje voor drie of vier dansen.
Het feest ging gedurende drie dagen tot in de vroege ochtenduren
door. "Als ik melkerstaid maar thuis ben" zongen de jongelui uit de
Egmondermeer en Heiloo en feestten vrolijk verder. Totdat Vos, de
gemeenteveldwachter van Heiloo, nadat hij al enige malen de nog aan
wezige kermisvierders tot vertrek had gemaand, met een ferme klap
zijn grote handen op de grote tafel deed neerkomen en riep: "slui
ten!" Dan gingen de meesten, in het begin nog wat onwillig, uitge
put van het feesten, naar huis. Enkelen zetten, na het vertrek van
Vos, het feest voort aan de ronde tafel tot de zon opkwam......
Verboden_^_gr'at±s_te_lci;jken naar het vliegen
Ook de bewoners van de Egmondermeer raakten in die Octoberdagen
van 1910 niet uitgepraat over het wondere gevaarte, dat soms enkele
malen per dag opsteeg achter het Overbos. Bij de Kalkovensbrug was
het dan een komen en gaan van nieuwsgierigen uit Alkmaar en wijde
omgeving, die de bedrijvigheid op het vliegterrein en de start van
het toestel, zij het van verre, bij de Hoevervaart konden gadeslaan.
Het behoeft geen betoog, dat deze drukte de kastelein van "De ho
pende Visser" geen windeieren legde. Het aantal gratis toeschouwers
bij de Kalkovensbrug werd zelfs zo groot - mijn zegsman had het over
drie- a vierduizend! - dat de organisatoren van het vliegfestijn er
op 8 October een stokje voor hadden gestoken: door het ophangen van
grote zeilen aan de westzijde van het feestterrein wilden zij de
toeschouwers aan de Hoevervaart het uitzicht op het vlieggebeuren
ontnemen. Het Comité was de gedachte toegedaan, dat er onder deze
toeschouwers velen waren, die best een entreekaart konden betalen.
"Overigens speet hen hen", volgens een krantebericht uit die dagen,
"dat zij met dezen maatregel tegen de kwaden uit de bezittenden
stand de goeden uit den werkenden stand moest treffen."
Het bleef echter tot de laatste dag van het vliegfeest druk bij de
Kalkovensbrug. Er mochten dan zeilen zijn opgehangen, waardoor je
niet op het terrein kon kijken naar het opstijgen, van het vliegen
behoefde je niets te missen. Als het vliegtuig eenmaal in de lucht
was, steeg het al gauw boven het opgehangen zeil uit!
N.J. Speur
