alleen aankoop van slangen voor directe koppeling op de waterleiding
en verder het rapport van de Heer Nieuwenhuis afwachten.
Dit rapport liet niet lang op zich wachten. Reeds op 25 Maart 1925
kwam het ter sprake en het resulteerde in het machtigen van Burge*-
meester en Wethouders tot het aankopen"van:
100 meter slang
een standpijp
een straalpijp
een sleutel
een wagentje om een en ander te vervoeren
twee ladders van elk 22 sporten
Toch was de Heer Van der Vall nog niet helemaal tevreden. Hij merkte
op, dat de pomp het niet kon verwerken en de motorspuit uit Alkmaar
op de meeste buizen van onze brandputten niet kon worden aangesloten.
Naar aanleiding van de opmerking: het niet kunnen aansluiten van de
motorspuit uit Alkmaar op onze brandputten zei de voorzitter, dat bij
de aanleg van de waterleiding (1920) op het advies was afgegaan van
de Provincie. "Wij waren leken", aldus de voorzitter, "in het rapport
van de deskundige van de Provincie stond, dat de buizen goed waren."
Vervolgens wees hij er nog op, dat er bij brand acht man aan de pomp
staan. Deze moeten vijf minuten pompen. "Als er brand is", zo besloot
de voorzitter zijn antwoord aan de Heer Van der Vall, maak ik mij
niet bang, dat er geen pompers zijn!"
En zo was het! Iedereen stond aan de pomp als er met de brandspuit
werd geoefend. Meestal middenstanders (winkeliers of handelaren)die
bij brand altijd bereikbaar waren. Lichamelijk van klein tot groot.
Dat gaf wel eens aanleiding tot komische situaties. Zo vertelde ons
een oud-Heilooërdat tijdens een brandje o.a. de brandstoffenhande-
laren Ideco en Speur samen aan dezelfde pompzwengel stonden. Ideco
was een lange, brede man en Speur nogal klein van postuur. Iedere
keer als de hefboom omhoog werd gebracht, hing de kleinste brandweer
man enkele seconden boven de grond te bengelen. Ongetwijfeld een ko
misch tafereel! Ik heb echter het idee, dat als ik in die tijd de
plaats van mijn oom had moeten innemen, mij hetzelfde was overkomen.
De oude brandspuit heeft men nog lang bewaard. In Juni 1948 heeft het
thans jubilerende corps er nog eens mee geoefend aan de Zeeweg. Toen
slaagde men met zes man aan de pomp er nauwelijks in een waterstraal
boven een laag boompje uit te doen waaieren! Tijdens de Oranjefeesten
in hetzelfde jaar oogstte men veel succes met een demonstratie van de
ze historische spuit, die op die dag echter weinig of geen water wou
geven.
