Deer hej je nou die Katteberg te Loo (Heilo)Die hiet ok vor niks gien Katteberg. Ze hewwe me verteld - 'k wul 'r of weze, of 't waar is - maar ze wulle zegge, dat deer meer den iens zoo maar midde in de nacht katte poot an poot an 't danse 'eweest benne. Alle hekse of kolle uit de buurt, zie je, zouë dan nee de Katteburg 'ereje weze zoo deur de lucht op een bezemstok nee de Kattekermis. Deerom moet ie de Katteberg hiette. Ik wet wel van ientje, die 'r 's wat 'ezien heb. Om man en peerd te noeme. 't was Hij leeft nag en je zou 't 'm zelf kenne vra- ge. Hij kwam 's in de herfst van de keesmarkt in Alkmaar, 't Ging stug mit de kees. Op 't lest verkocht ie ze nag, toe ie ze alweer op de wage had leete gooie. Hij ving laat zijn geld en moest van zelf later den aars mit de keeswage op moeder de vrouw of. Nou vond ie 't - teuge jou 'ezeid en 'ezwege - zoo erg niet, dat ie wat langer in stad moest blijve. Hij was om de dood niet vies van 'n slokkie. Jon ge, 11 zou zo'n plas jenever weze, as je al de borreltjes, die ie op heb, 's bij mekaar kon gooie. En ie kon 'r 'n smijt op voor je wat an 'm bespeure kon. 'k Wul maar zegge, dat toe 't toch laat moest worre, dat ie 'r gien bien in 'ezien zei hewwe om 'r nog 'n paar uur tjes bij te plakke om 's lekker te pimpele. Maar op 't lest liet ie den toch 's z'n peerdje voorspanne om 's nee moeder te gaan kijke. 't Was al donker en dat end streetweg effies voorbij de Vier Sta te tot de buurt ken allemachtig donker weze, dat je gien vleek voor je ooge ken zien, en den moet 't herfst weze. Je rij maarop goed ge luk of. As 't peerd de stiene maar onder 'm houdt. Deer blijft zijn peerd zoo maar in iens staan, stokstijf. Hij geeft 'm mit de zwiep wat op z'n mieter, maar bles vergloeit 't. Het beest springt wel op, maar doet gien stap verder en begint bar skril te hinneke. De boer is zoo goed niet, of ie moet van 't krat of om 't te zien wat 'r is. En as 'k je nou tochvertel, dat 't peerd zoo maar voor een muur stond I Giengewone muur van stienemaar een muur van zand of zoo. Hij kon 'r mit gien mogelijkheid deur. Z'n peerd wier bang, trapte, sloeg als 'n ketter en sprong maar heen en weer. Radeloos van angst loopt de boer om zijn wage heen. Wat moet ie beginne! En as ie weer bij de kop van z'n peerd is, is de muur weg en ken ie deurrijje. Wat is dat nou e'weest!? 't Moet 'ebeurd weze dicht bij de Katteberg. 'k Heb nog teuge 'm 'ezeid: "Kerel, je had 'm staan, je was van de streetweg of 'eraakt en je stond voor de Katteberg." Maar deer wul ie niks van wete. Hij houdt vol, dat ie zoo goed bijz'n positieve was, as ik of jij en dat as z'n peerd 't zegge kon, ie z'n baas gelijk zou geve.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 1980 | | pagina 7