ONTRUJMINGSBEVEL
Hoe bang de Duitser wel was voor een landing der Engelsen aan de kust mag
ook wel blijkenuit het feit van de verdedigingswerken, die hij liet aan
leggen langs de kust; Egmond aan Zee moest daarom geheel ontruimd worden
en ondergebracht worden in Heiloo. Snel gezegd, maar niet zo eenvoudig.
De Duitsers vonder er iets op. Iedereen, die niet in Heiloo werkzaam was,
de gepensioneerden bijvoorbeeld, die hier in die jaren in grote getale
woonden, moesten naar elders worden verhuisd.
Ze kregen van gemeentewege een ontruimingsbevel in de brievenbus van deze
soort:
Vooral de ouderen, die dit bevel in huis kregen, raakten vaak in paniek.
Waarheen zo snel te gaan? Velen gingen naar familie elders in het land;
die het geluk hadden, een verhuizer te kunnen vinden, konden hun huisraad
meenemen, anderen, die niet zo gelukkig waren, sloegen het ergens op, ter
wijl weer anderen hun kostbare spulletjes soms bij buren of kennissen kon
den opbergen. Het duurde tot na de bevrijding, eer ze weer terug konden.
Intussen hadden de Egmonders hun huizen toegewezen gekregen, maar ook zij
waren niet gelukkig met de maatregel. Neem een Egmonder zijn zee af en je
neemt hem een deel van zijn leven af. Vele Egmonders liepen in die jaren
naar Egmond om door de afzetting heen toch even hun dorp te zien, en als
het kon, een glimp van de zee, die hun zo lief was.
Op verzoek van den Weermachtsbevelhebber in Nederland heék 4*
Rijkscommissaris voor het bezette Nederlandsche gebied gelast, dat Uw
woning/Uw pènd vóór 1943 moet zijn ontruimd en U ea
Uw gezin Uw woonplaats moeten hebben verlaten.
Ifenige aanwijzingen, welke voor U in verband met de gelaste ont-
TUhsaiftgfJflfo belang zijn, doe ik U hiernevens toekomen.
fM&sMtl
1943.