14
werd onder andere geschreven: "Niet de stadstonnenwagen voor de
deur!" Een tweede argument meende men gevonden te hebben in de
reiniging, lach niet lezer: "de bewoners van het Blockhovepark
niet de stadstonnenwagen (van Alkmaar, schr.) voor de deur.
"Alhoewel in Alkmaar ook al hele wijken closets gevonden worden,
is men naar wij meenen in Heiloo, naar verhouding tot Alkmaar,
op dit gebied stukken verder."
"Heiloo nog lang niet ontaard in een tweede Oss"
Een tweede deel uit genoemd verslag betreft de politie:
"Het vraagstuk der politie kan ook geen argument zijn. Alhoewel het
politioneel toezicht te Heiloo in verhouding niet het tiende deel
kost van wat Alkmaar jaarlijks voor de openbare orde en veilig
heid betaalt, is Heiloo nog lang niet ontaard in een tweede Oss
(indertijd werd Oss onveilig gemaakt door bendes, waartoe be
hoorde "Toon de Soep", schr.). Het verslag gaat verder met:
"Zoover zal het niet komen. De politie houdt ook hier toezicht op
de richtige (wat een woordkeus, schr.) naleving van de duizend
en één wetten en voorschriften, zoodat de winkelier ook te Heiloo
niet op ongeoorloofde tijden kan verkoopen zonder bekend te worden.
Op zondagmiddag bekeurd.
Dat de politie indertijd aktief was tegen winkeliers welke de wet
overtraden, lezen we elders in het toenmalige nieuwsblad van
Heiloo: "Zondagmiddag zijn eenige winkeliers aan den Heerenweg-
Stationsweg bekeurd wegens het verkoopen buiten de wettelijk toe
gestane verkoopuren. Naar wij vernemen is de politie door een
burger attent gemaakt op deze overtredingen. Hoewel de betreffende
winkeliers in overtreding waren en dus proces-verbaal tegen hen
moest worden opgemaakt, kunnen wij toch geen bewondering hebben
voor de activiteiten van degene, die deze kleine overtredingen aan
bracht" En verder: "Men moet eenige rekening houden met de bij
zonder zorgvolle omstandigheden, waarin de winkelstand in het al
gemeen verkeert, dan is het zeer zeker te billijken dat kleine win
keliers trachten zooveel mogelijk om te zetten, om zoo nog een
eenigszins dragelijk inkomen te verdienen. Het is nu eenmaal hard
tegen een klant te moeten zeggen dat verkoop bij de wet verboden
is, terwijl men een winkel vol artikelen heeft. Uit de aard der
zaak houdt een particulier geen rekening met den gestelden ver-
kooptijd en zoekt een winkelier op, die op dat tijdstip wel vergun
ning heeft - of tussen de mazen van de wet heen kruipt door middel
van een automaat. In het ongunstige geval verliest de w-inkelier,
die zich aan de voorschriften houdt - en dus niet verkoopt - nog
een klant bovendien."
