zijde van pastoor Antoon van den Berg. Het parochieleven kan daar wel wat frisse energie gebruiken. De kapelaan en de pastoor werden geen grote vrienden, maar konden zich, ieder op zijn eigen terrein, wel goed bewegen. In de familie in Volendam, waar hij onder andere zijn vakantie doorbrengt, laat hij wel eens doorschemeren dat Van den Berg geen makkelijke 'baas' is en moeilijk doet als hij eens een dag vrij wil. In Volendam logeert hij steeds bij zijn jongste zus, Geertje de Boer, getrouwd met Pé Mühren, die bij velen van ons nog bekend is als stadionspeaker bij voetbalclub Volendam. Zijn oomzegger Kees Mühren heeft wat herinneringen (hier ingekort) aan zijn heeroom op papier gezet. Hoe ken ik mijn oom? "Mijn ouders huurden een vrij groot huis en dit I huis had boven drie grote slaapkamers en één kleintje met in elke grote kamer een wastafel (voor die tijd een grote luxe); één slaapkamer was zelfs zo groot dat daarin kort na de oorlog een klas van de huishoudschool kookles heeft gekregen. Mijn oom vierde zijn vakantie (twee weken in de zomer) altijd in Volendam en kon dan slapen bij zijn jongste zuster, mijn moeder. Volendam was voor hem ver genoeg en dan kon hij elke dag een familielid of kennis bezoeken. De op één na grootste slaapkamer werd vrijgehouden voor Oom Jan, gedurende het jaar zat de deur van deze slaapkamer op slot. Alleen na zijn vakantie werden een paar kisten appels op de vloer uitgespreid (om rot te voorkomen allemaal een beetje van elkaar af) en eens in de week mocht ,n 1954^ iemand een tiental appels halen. Totdat het gezin te groot werd (uiteindelijk vier jongens en vier meiden) en oom Jan moest verkassen naar de kleinste slaapkamer. Daar kon hij wel mee instemmen, maar dan moest daar wel een wastafel komen, hetgeen geschiedde. Mijn oom Jan was een fervent puzzelaar, geen legpuzzels maar vooral grote 5 sterren doorlopers, het liefst zo moeilijk mogelijk, en hij vulde die altijd in met een scherp geslepen potlood, en had een gum paraat voor als hij een fout maakte. Ook zette hij achter elk woord een klein streepje, zowel horizontaal als verticaal, en die gewoonte heb ik overgenomen, want ik stond vaak naast i i li i Portret van kapelaan De Boer uit de periode dat hij in Akersloot kwam

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2020 | | pagina 96