zo hier en daar met de bevolking praat, zoals
wij gisteren hebben gedaan, merkt overigens dat
'degezonde stilte' nog niet is ingetreden." Uit
deze ironische opmerking blijkt al dat
ze het optreden van de burgemeester
en zijn aanhang niet erg serieus namen.
In andere kranten vinden we diezelfde
toon.
Opvallend is dat er binnen het dorp
genoeg stemmen zijn, die ook willen
dat het stil wordt, of in ieder geval,
dat er geen ruchtbaarheid aan wordt
gegeven. Het optreden van de gemeenteraad in de vergadering, waarin er
rekenschap moet worden afgelegd, is feitelijk treurig. Alleen dhr. N. van Duin
houdt zijn rug recht en vraagt de betrokkenen om openlijk afstand van hun
daad te nemen. De raad gaat niet met hem mee. En misschien konden de
betrokkenen ook niet meer terug zonder diep door het stof te gaan.
Waren de mensen in het dorp bang, was het moeilijk om in het openbaar op
te staan en je kritisch op te stellen? Men was het in ieder geval in het dorp
niet gewoon. De sociale controle was groot en je moest met iedereen goede
vrienden blijven. Liever ergens niet meer over praten dan publieke aandacht
te trekken.
Van alle kanten merk je dat men moeite had om hier goed mee om te gaan.
In onze dagen hadden er koppen gerold, toen moest het rustig blijven, geen
92
B. en W. van
Akersloot in
vrolijker tijden.
Verkleed in
kostuums uit de 18
eeuw nemen de
heggenschouw af.
(1961)
Het bestuur van
de toen nog zeer
katholieke voetbalclub
Meervogels. Op dat
moment, rond 1950,
was kapelaan De
Boer nog niet in de
parochie werkzaam.
Pastoor Van de Berg
is hier de kerkelijk
vertegenwoordiger.
