van het KVP-bestuur gewoon naast zich neer hebben gelegd. Hij meldt ook,
een beetje naïef, dat de bisschop zélf heeft beslist, "na bezoek van ons".
Alsof zij er ook niets aan konden doen.
Misschien ook volgde hij de burgemeester, die door mensen die het politieke
wereldje een beetje kenden, vooral gezien wordt als de aanstichter van deze
faux pas. Als dat zo geweest is, dan was de burgemeester ook degene die er
het meeste last van heeft gehad.
Om te beginnen moest hij naar de pers en de buitenwereld en in de openbare
gemeenteraadsvergaderingen voortdurend rekenschap afleggen. En dat ging
hem niet goed af. Het is bijna beschamend om in de diverse krantenstukken
te zien hoe hij probeert om er mee weg te komen (door een soort rookgordijn
op te trekken) en om zo snel mogelijk terug te keren naar de rust die hij wenste
("een gezonde stilte", noemde hij dat). In feite legt hij niet éénmaal echt
rekenschap af van zijn actie. De anderen trouwens ook niet. Hij komt niet
verder dan: "Het is onjuist dat van priesterlijke zijde in het openbaar ernstige
kritiek wordt geuit of uitgelokt op beslissingen van openbare lichamen. Een
priester heeft als taak het evangelie te verkondigen."
Tja.en lees zelf maar na in 'Op De Hoek', veel 'ernstige kritiek' door de
kapelaan geuit is daar niet te vinden. En dan nog, priester of niet, iedereen
mag kritiek geven op een overheid (binnen de wettelijke grenzen natuurlijk).
En bij dat alles vergat de burgemeester dan even dat hij nu feitelijk hetzelfde
had gedaan, maar dan in omgekeerde richting. Een wereldlijk bestuurder die
zich inlaat met een kerkelijke benoeming.
De verslaggever van Het Vrije Volk (16 april 1965) besluit met: "Wie in Akersloot
91
Verwelkoming van de burgemeester aan het NH kanaal. Hier door wethouder Jaap Swart.
