vervolgverhaal schreven. Een
zekere Ger Reijntjes deed dit
onder de naam Ger Geintjes.
Jan de Boer betaalde dan
met Prisma Pocketboekjes,
want geld zouden ze moeten
afstaan in het missiehuis. De
Prismaboekjes gingen bij
Ger onder bed in een koffer
en mochten door de andere
studenten geleend worden.
Later was er Frans Muller
met het verhaal 'Het lijk in
de piano'. Het verhaal liep zo
lang dat de schrijver op zeker moment niet meer wist wie er allemaal al dood
waren.
Eind maart 1965 komt er het bericht van zijn overplaatsing. Het moet voor
De Boer een klap bij heldere hemel geweest zijn. Uit niets blijkt dat hij dit zag
aankomen. Tot en met de laatste 'Op De Hoek' is hij volop bezig met al zijn
activiteiten. Het kan zijn dat hij al eerder door de bisschop is aangesproken,
te merken is dit niet. In de parochie wordt snel een afscheid georganiseerd,
op 12 april in zaal Verduin met warme lovende woorden, twee stoelen, een
tafeltje en een wandmeubel als afscheidscadeau. De Boer sprak voor alles
zijn dank uit en dat was het dan. De schooljeugd zou hem nog uitzwaaien op
maandag, maar daar stak het schoolbestuur een stokje voor.Men was wel
erg bang voor problemen in die tijd blijkbaar.
100
De bejaarden
woningen
aan het Heer
Derckplantsoen.
Rond 1965.
Kerk en pastorie in
hun glorietijd. Gezien
vanuit de overtuin.
(Nu kerkhof.)
