dan de andere anders was het niet te tillen, maar ook weer niet te klein want dan trapten we elkaar op de hielen bij het lopen. Alles was goed doordacht, maar nu nog de plaats waar op de rietberg oostelijk of westelijk van het Kerkmeer. Dat werd westelijk anders zaten we te dicht op de boerderij. Het werd door beiden goed gevonden dat Freeks broer Jaap zou helpen. Ik naar hem toe en alles verteld en Jaap vond het oké. Dinsdagavond ging ik op pad naar de Buurtweg door het land naar Poland. Jaap was er al en nog even een kopje surrogaatkoffie om wat warmte mee te krijgen en dan erop af. In de boot even later en onder de brug door en jawel hoor daar lag de roet. Met alles weer onder de brug door. Vervolgens de roet op de rietberg getrokken, afgemeten en dan maar zagen. Het ging prima, de zaag maakte weinig tot geen geluid. De stukken legden we achter ons neer. Plotseling stonden we in het water. Wij konden nog net onze benen droog houden mede vanwege de korte laarzen. Daarna moesten eerst wat stukken hout naar achteren gebracht worden. We stonden eigenlijk op een stuk drijfberg en die zakte langzaam weg onder het gewicht van het hout. Eindelijk was het zagen gebeurd. Opgelucht en nu met het hout naar de overkant van het Kerkmeer. Het was stikdonker geworden en er kwam veel wind opzetten. De twee dunste stukken lagen in de boot, de andere stukken lagen in het water vastgemaakt achter de boot, bemanning in de boot en roeien. Het meer is niet zo wijd gelukkig want de boot maakte plotseling water. Bij toeval stak ik mijn hand naar de bodem van de boot en voelde tot mijn schrik water. De boot was met het hout en drie mensen te zwaar geladen en omdat het aardedonker was kon je niet zien dat er iets lekte. Goede raad was duur. Zo vlug als mogelijk roeien en ik ging op de boorden van de boot staan om mij zo lang mogelijk droog te houden. Jan Poland en Jaap werden al aardig nat, behalve ik dus. Dat mocht ook 52 niet want ik had namelijk twee daagse broeken over elkaar aan en dan kon broer Jaap een van deze broeken aantrekken. Anders moest hij eerst naar de Hoogegeest om droge kleren te halen en nu niet. Dit slaagde ten volle. Gauw naar het huis van Poland die direct zijn natte broek verruilde met een droge en Jaap trok die van mij aan. Ik wist niet meer of we zeven of acht stukken hadden gezaagd. Maar toen we terug gingen om het hout op te halen misten we één blok. Dat moest gevonden worden, niet alleen omdat dit een van de zwaarste was maar meer omdat het, als het werd gevonden door een ander, verraden kon worden dat de roet weg was. Wij hebben net zo lang gezocht totdat wij het hadden gevonden. Het was best moeilijk zoeken in de duisternis, maar nog lastiger was het aanwezige riet. Maar alles bedaarde netjes in de schuur van Poland en hij heeft die lange blokken met moker en spieën gekloofd en met een bascule netjes ieders deel afgewogen. Ik heb een greep gedaan en getracht iets te vertellen uit deze voor alle Nederlanders zo zware tijd. Een groot ongeluk is ons dorpje overkomen in die jaren namelijk het ontvallen van Nico de Groot. Hij was te werk gesteld in Duitsland en is daar aan longontsteking overleden en begraven. Velen zijn met razzia's naar Duitsland weggevoerd. Maar allen zijn weer gezond en wel, hoewel vermagerd, teruggekeerd. En dat was toen voor die tijd al heel erg veel. Hiermee eindigt deel 2. In de volgende Groene Valck verschijnt deel 3 'Razzia in Akersloot'. Noot van de herschrijver Sjaak Olgers: Bij het herschrijven heb ik zoveel als mogelijk rekening gehouden met de originele vertelling. Herdenkingssteen Nico de Groot op de R.K. begraafplaats. 53 Zicht op de Lmmerpolder, in de verte de kerktoren van Limmen. Foto uit de jaren tachtig. IN DE VREDE VAN CHRI5TU5 AANDENKEN AAN NIC0LAA5 PETRU5 deGRÜÜI IE.GEBORENte AKER5LOOT10 JUNI 1923 OVERLEED TIJDEN5 E WERELDOORLOG 1940-1945 GEDWONGEN ARBEID5DIEN5T JUNI 19^3 te FRANKFORT AM MAIN. IENTALLEN ONZER JONGENS EN MANNEN DEN WEGGEVOERD IN DUITSCliE SLAVENDIENST ZIJ KEERDEN WEER.DCCII ZONDER HEM 0D BE50ICRME5TEED5 DE PAROCHIE 5T. JACOBUS EN ONS DIERBAAR VADERLAND,

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2018 | | pagina 28