l3
beledigend, zodat
de boer bevel kreeg
ook dit er af te doen.
Hij voldeed daaraan
maar ongaarne en
gaf het niet op
want de volgende
week toen hij weer
met de wagen in de
stad kwam stond er
alweer een nieuw
stukje op. Ditmaal
was het een gezicht
op een winkelhuis
spelevaren op het waar allerlei buiten
uitgestald was, waar
onder ook stelen voor bezems enz. Daaronder stond nu: Hier
verkoopt men bezemstelen, grote stelen en kleine stelen, maar grote
stelen het meest. Toen de boer weer met zijn wagen in de stad kwam
en de overheid dit schilderstukje bemerkte vond zij het niet minder
beledigend dan het vorige en dreigde de boer te zullen aanklagen.
Deze werd nu heel boos, maar wilde toch niet geheel opgeven en
zonder schilderstukje op zijn wagen naar de stad gaan. Daarom liet
hij opnieuw de schilder een stukje maken, namelijk een stukje weiland
waarop een menigte varkens en een zeunis, terwijl een stevige boer er
bij stond met een dikke knuppel in de hand. Daaronder stond: Ik wil,
ik zal en ik zal niemand vragen, of ik mijn varkens van de zeunis mag
jagen. Toen hij nu weer in de stad kwam vond de overheid dit minder
beledigend, maar de boer verzekerde dat hij het er nu niet weer af
wilde doen er mocht van komen wat wilde. En het bleef er op. Zie daar
het verhaal van Oom Klaas, zo als ik het onthouden heb. Die man wist
ons kinderen altijd bezig te houden en daarom hielden we veel van hem
en gingen graag met hem uit al was het ook maar naar de botermarkt te
Krommenie of naar de kaasmarkt te Wormerveer.
35. Naar Krommeniedijk te gast of te warskip
De herinnering daaraan geeft mij aanleiding een en ander mee te delen
over onze menigvuldige tochten naar de familie te Krommeniedijk
en over die familie zelf, bij wie ik zo dikwijls voor één of meer
64
Kerkmeer. .11
De
richting
kwam
Zijn we
in Krom
