persoonlijke ongelukken. Eén motor met propeller kwam op 't Schouw terecht
dichtbij een riethoop aan het kanaal. Ook zag ik nogal eens V2's overvliegen.
Die werden afgeschoten richting Engeland. Het waren meestal uit hun koers
geraakte projectielen. Ze gingen dan veel te laag over omdat ze niet meer
in orde waren. Ik vond dat angstaanjagende dingen. Er is nog een V2 in de
Schermer geland en ik ben daar toen gaan kijken. Hij stond op zijn kop in een
sloot. Later is hij door Duitsers de lucht ingeblazen. Ze zagen geen kans het
ding te demonteren.
Hongerwinter 1944 1945
Zo naderden wij de laatste Oorlogswinter 1944 - 1945. De moeilijkste van de
oorlog. Leeg geroofd door de Duitsers van alles wat waarde had. Het ergste
van alles was het ontbreken van voldoende eten en brandstof voor de woning.
Het vreemde was dat niemand daarover sprak ook niet met elkaar. De mensen
werden stil en angstig. Ik geloof dat iedereen op zichzelf daar gedachten over
had, maar deze werden niet uitgesproken omdat het te erg was. Ik had het
gevoel dat wij waren gekomen op het punt van 'ieder voor zich en God voor
ons allen'. Als je iets wist waar je wat kon krijgen, bijvoorbeeld brood, melk of
brandstof, leek het of het iets geheimzinnigs was. Vermoedelijk was men bang
dat wanneer meerderen hiervan op de hoogte waren, de toeloop te groot zou
worden zodat men niets meer kreeg. Het was ook zo dat als een boer wat melk
of graan kon missen, de toeloop van mensen zo enorm groot werd dat er niet
meer gegeven kon worden. Ze moesten natuurlijk wat overhouden om aan
fabrieken te leveren want anders kwam de C.C.D. (Redactie: Centrale Con
trole Dienst) en kregen de boeren grote narigheid. Ik zie nog de vele mensen,
zelfs uit Den Haag of nog verder. Ik heb die mensen veel langs zien komen
en gesproken. Met alle mogelijke voertuigen, karren, wagentjes op fietswielen
enz. lopend en via de Pontweg over 't pontje, waar toen nog Willem Tijmis op
zat. Dagen, weken liepen die arme mensen om te trachten wat eten te begaan.
Geld had geen waarde
meer. Men moest als je
wat wilde kopen kun
nen ruilen. Bijvoorbeeld
kleren vooral werkkle
ding of brandstoffen.
De mensen die toen bij
de Hoogovens werkten,
kregen daar nogal wat
cokes, om deze vervol
gens te ruilen voor eten.
Door de grote nood van
deze mensen is het be
grijpelijk dat er mensen
51
Pontveer.
