■K», "m
-
ingeleverd. Ook kreek bracht
hem naar liet gemeentehuis. 15e
Duitsers wilden niet dat wij naar
de zogenaamde Engelse zender
luisterden (Radio Oranje).
Koningin Wilhelmina was in
de eerste dagen van de oorlog
gevlucht naar Engeland. Vanuit
Engeland kon men luisteren
naar het 'nieuws' en dat was
voornamelijk het verloop van de
Vele vliegtuigen oorlog. Dit luisteren konden alleen diegenen die de moed hadden opgebracht
boven Akersloot. de radio niet in te leveren. Door geheel ons land circuleerden deze berichten,
opgeschreven in illegale blaadjes. De oorlog zette door en nam steeds meer
toe in omvang en verschrikking. Engeland, samen met Amerika, stuurde
bommenwerpers met grote en zware bommen vanuit alle windstreken van
Europa naar de grote steden en industriegebieden van Duitsland. Deze
bommenregen duurde dag en nacht, als waren het regendruppels. Ook in
Akersloot hebben wij de grote bommenwerpers overdag en 's nachts naar
Duitsland horen en zien gaan. Daaromheen vlogen altijd de zogenaamde
jagers; vliegtuigen met grote snelheden en zwaar bewapend om hun makkers te
beschermen. Ook zagen wij dikwijls lege vliegtuigen terugkomen. Ze kwamen
aan en al ver boven zee kon je ze waarnemen met grote condensstrepen
achter hen. Het gedreun was soms zo zwaar, dat als je buiten werkte, je het in
je borst kon voelen trillen.
Vele malen kon je zien dat wanneer ze terugvlogen naar hun thuisbasis dat
ze door afweergeschut of van Duitse jagers, zwaar te lijden hadden gehad.
Er waren vliegtuigen bij die bijna niet meer vooruit konden en soms scheef in
de lucht hingen en waarvan vele in de zee terecht zijn gekomen.
Op een keer in de herfst van 1944, het was stil en mistig, waren we met een
aantal mannen aan het schoffelen. Gezellig werkend en pratend en soms even
rustend, hoorden we heel hoog boven, licht geronk van vliegtuigen. Dat was
zeer vreemd, want met mistig weer werd er niet gevlogen. Maar het kon ook
zijn dat ver boven de mist de lucht helder was. De ene keer kon je het geluid
goed horen en de andere keer niet. Totdat we plotseling een ander geluid
hoorden, het waren geweerschoten van gevechtsvliegtuigen die als vijanden
elkaar beschoten. We bleven stil staan en luisterden nauwkeurig naar het
geluid. Opeens hoorden wij lichte fluittonen die sterker werden naarmate het
duurde en opeens zagen we in het Alkmaardermeer iets waarvan het water
opspatte op zo'n 50 a 60 meter voor ons. De aarde spatte daar mee omhoog.
Van angst renden we naar de keet waar wij bij regen schuilden en konden
schaften.
46
,y
