de jeugd bestemd. Ik noem hier nog een boek, door ons het beestenboek genoemd een verzameling kleine kopergravuren van Steden, dorpen, kasteelen en huizen in ons Land, en een rolletje gekleurde prenten. Het beestenboek was een soort natuurlijke historie en begon met de mens, waarvan echter geen afbeeldingen, zodat dit gedeelte ons volstrekt niet aantrok. Ik geloof dat dit ook maar goed was, want zoals ons later bleek toen we wat beter lezen konden, bevatte die afdeling de onmogelijkste anecdoten. Om maar iets te noemen de geschiedenis van een vrouw die vierhonderd kinderen tegelijk ter wereld bracht. De 2e afdeling, dieren was in dat opzicht niet minder curieus, want daarin vond men ook allerlei fabeltjes en onmogelijke dingen verhaald, zoals van de vogel Phenix van een zeemeermin door melkmeisjes in de Purmer toen dit nog water was, gevangen, en onder de naam van het groene wijf naar Edam gebracht, waar zij heeft leren spinnen en ook nog tekenen van Godsdienst heeft gegeven, waarom bij haar afbeelding een crucifix aan de wand dan ook niet ontbrak. Op de vraag aan mijn Moeder of er werkelijk zeemeerminnen bestaan hadden of nog bestonden, gaf zij ten antwoord dat zij dat niet geloofde en ze ook nooit gezien had, even min als draken en de vogel Phenix, waarvan afbeeldingen in het boek stonden. Daarvan kwam het dat het beestenboek later ook wel leugenboek genoemd werd. Dat boek, afkomstig uit mijn vaders bibliotheek is er nooit weer in terecht gekomen, daar het voortaan als kinderprentenboek werd beschouwd en ik herinner mij er dikwijls mee in de kinderstoel gezeten te hebben om de prentjes te bekijken. Jammer dat het gedeeld heeft in het lot van de meeste kinderboeken, waarvan men de fragmenten later bij de prullen vindt, want het was in ieder geval een merkwaardig boek, dat een zeldzaam kijkje gaf op het volksgeloof in de 18e eeuw. Met de oude atlassen en kaarten is dat beter gegaan daar deze nog in mijn bezit zijn terwijl ik er steeds de meeste zorg voor draag. De bundel prentjes voorstellende steden, dorpen, kasteelen en huizen waren alle ongeveer van 't jaar 1735 of daaromtrent, de tijd van steken en hoepelrokken welke laatste mode zich nog eens herhaalde omtrent 1864 ongeveer. 50 AFJBKEI.DING. van de Meermi n, (GroemieWyf), m de: Purmer-meer Gevangen A" )0.3. na de SCHILDERT Daarvan Aangende: liet Brinfenfiof "tot EDAM. 'Het Groene Wijf van Edam', volgens het volksgeloof gevangen in het water van de Purmer en daarna aan land gebracht waar ze, een soort van meermin, blijkbaar ook kon leven.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2016 | | pagina 50