dan ook misdienaar. Het was best leuk om misdienaar te zijn, want er
werden regelmatig uitjes georganiseerd. Toen ik een aantal jaren later
op 17-jarige leeftijd aan kapelaan Krijgsman te kennen gaf dat ik er
mee wilde stoppen, zei de kapelaan: "Dat kan niet hoor, ik ga met je
moeder praten". Moeder vond ook dat ik door moest gaan, maar ik
wilde niet meer en stopte. Van moeder mocht ik mij in mijn kindertijd
niet begeven in de omgeving van de hervormde kerk, dat was namelijk
protestants gebied.
Na de lagere school ging ik in verband met mijn jonge leeftijd eerst een
jaar naar de VGLO en daarna twee jaar naar de LTS. Op de LTS in mijn
klas zat nog een Akersloter, Henk Verduin. (red.: zijn levensverhaal staat in
jaarboek 'DeGroene Valck'2014.)Tijdens de middelbare school werd Hans
Baas mijn vriend, hij woonde in Alkmaar. Deze vriendschap bestaat nog
steeds, één keer per jaar gaan wij samen met onze partners voor twee
weken varen. Anneke en ik op onze boot en Hans en zijn vrouw op
hun boot. Als wij zijn aangemeerd op de plaats van bestemming zoeken
wij elkaar op. Anneke en ik zijn ook twee keer met de zeilboot naar
Denemarken geweest en waren zes weken van huis. De laatste keer was
in 1994.
Toen ik op de LTS twee klassen had gevolgd, ging ik van school en bij
Jaap Ton werken. Mijn eerste klus was in een huis aan de Crimpen, de
woning waar nu Jopie de Koning-Dil woont. Ik moest tussendoor op de
dag wel tien keer heen en weer fietsen van Jaap Ton naar het huis en vice
versa dit voor het ophalen van spijkers, gereedschap, enz. Daarna volgde
een klus aan het wijkgebouw, nu huisvesting tandartsen. Toen ik op een
keer op eigen initiatief de werkplaats van Jaap Ton had opgeruimd, nam
hij mij dit niet in dank af. Hij was geheel niet blij want hij kon niets meer
vinden. Jaap Ton maakte 's nachts de kozijnen, die in de ochtend werden
geschilderd en in de middag werden geplaatst. Bij het plaatsen waren
de kozijnen nog nat van de grondverf en de menie. Jaap Ton had geen
goede structuur.
Op een keer moesten wij een brug maken aan de Bloemdalerweg in de
Schermer. Arie Krom zou metselen en Cor Stam, die bij het bouwbedrijf
gebroeders Tiebie werkte, bracht het cement en zand naar de Schermer.
Met een volbeladen bakfiets gingen wij met zijn drieën met de pont naar
de overkant. Cor zat op de bakfiets en oom Arie en ik duwden de zwaar
beladen bakfiets. Door een fout, het besturingsysteem viel naar beneden,
belandde de bakfiets in de greppel en Cor, die nog wilde zeggen dat er
iets mis ging, maar niet zo snel uit zijn woorden kwam, vloog over de
bakfiets heen, hij had een flinke landing gemaakt. In de wintermaanden
als het hard gewaaid had moesten wij bij de pastorie en de hervormde
kerk altijd de dakpannen weer goed leggen. Ook heb ik een periode bij
Jack Tromp gewerkt, een timmer-/aannemersbedrijf. In de binnenstad
van Alkmaar, het winkelpand van Kofa Spruyt verbouwen en dan weer
een klusje tussendoor bij Gerard Worm.
31
