3. In de Strammer gevallen De Strammer waar- langs de vader van Sierk, hike Sierk Hennes, ook land had liggen en waar Sierk te water raakte. sterk gebrand was, en dat mijn Vader en Moeder daarbij en daarover stonden te redeneren, maakte ik in mijn wijsheid de opmerking: De suiker kan wel geen suiker wezen, het kan wel kalk wezen, waarbij de 1 en de r niet uitgesproken werden. Als ik zondags mijn beste pakje aan had en naar buiten ging met de vermaning van mijn Aioeder het niet vuil te maken, dan begon ik gewoonlijk op te sommen wat ik niet zou doen waardoor ik vuil zou kunnen worden Hekkie klimmen nee!, steentjes gooien nee, passies joopen nee!, enz. In de week speelde ik met mijn kruiwagen, waarvan het wiel nu en dan piepte, dan ging ik dat smeren metvüerpit, wat ik mij nog duidelijk herinner, 't zal wel niet geholpen hebben .Ook herinner ik mij nog toen wij in het oude huis woonde dat ik s'nachts akelig droomde van een vreselijk grote hond, zo dat ik hard begon te schreeuwen en mijn Aioeder mij uit het bed haalde en op haar schoot nam. Ik had toen in 't eerst geen lust meer naar bed te gaan, want ik was nog maar altijd bang voor dien hond in mijn bed. Dit alles was vóór mijn vierde jaar, want zoals ik zeide toen ik in April 4 jaar geworden was, gingen we met Mei verhuizen en toen ging ik tegelijk voor 't eerst met mijn broer naar school. Met dat nieuwe huis had mijn vader ook land gekocht dat er bij hoorde en langs de strammer lag. En daar hij ook nog het land in gebruik had dat hij huurde toen wij nog in het andere huis woonden welk land ook langs de strammer lag, zo had Vader een brede plank over de Strammer doen leggen, die in het midden ondersteund werd, waar ook een driehoek van plankj es op gemaakt was, opdat de bok en de schapen er niet over zouden lopen. Nu had de werkman Kees Hageman ons, mijn broer en mij meegenomen naar het land over den strammer en toen hij naar huis ging droeg hij eerst mijn broer over de plank en zeide dat hij mij daarna kwam halen. Alaar ik liep hem achterna en wilde ook om het driehoekje op de plank heen stappen, doch gleed uit en viel in het water, kopje onder. Kees Hageman moest eerst nog mijn broer aan de overkant 45

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2014 | | pagina 46