2. Het oude huis
huis is reeds sedert vele jaren gesloopt en op de plaats waar het gestaan had, zag
men alleen nog de welpomp, die er bij behoord had. Volgens de mededelingen
van mijn Moeder woog ik slechts drie oude ponden, zo veel als een vijgje
roggebrood in die tijd. Zij bewaarde nog altijd het kleine slaapmutsje of
Hef kerkje dat in de eer
ste levensjaren van Sterk
Hennes werd gebouwd
sloopte oude dorpskerk.
bakkertje die mij toen paste, als een aandenken aan mijn nietigheid. Ook deelde
zij mij mede dat ik nog geen behoorlijke huid had, zodat ik niet aangekleed kon
worden, maar in linnen doeken gelegd werd, en dat ik later een schubbige huid
kreeg zo dat ik er uit zag als een vis. Maar mijn Moeder zoogde al hare kinderen
zelf, en dank zij die voeding begon ik spoedig heel hard te groeien. Ik moest
toen ook gedoopt worden en dat geschiede in het schoolhuis of de woning
van den onderwijzer daar Ds van Plateringen, want mijn geboorte viel juist in
die tijd dat de oude kerk gesloopt en een nieuwe heel wat kleinere gebouwd
werd, die de Gemeente nooit tot sieraad heeft gestrekt. Door het harde groeien
kreeg ik stuipen, vertelde mijne moeder, of 't harde groeien daarvan de reden
was zal ik in 't midden laten, maar mijn voeten stonden nog heel lang scheef
naar binnen als een gevolg er van en ik weet nog zeer goed dat mijn vader mij
aanried mijn klompen verkeerd aan te trekken, dat wil zeggen de rechtse links
en de linkse rechts, om daarin verbetering te brengen, doch dat liep zo lastig
dat ik er weinig gebruik van maakte. In Mei 1841, toen ik vier jaar oud was,
gingen wij verhuizen naar een huis aan de kerkdijk dat mijn Vader gekocht had.
Mijn moeder vertelde mij dat ik geen schik had in het nieuwe huis, want dat ik
s' avonds, toen ik naar het bed moest, weer terug wilde naar het oude huis en
erg huilde, omdat dit niet kon. Mijn broer was toen 6 jaar oud en zo gingen wij
tegelijk naar school.
Ik was toen den 24e April pas vier jaar oud geworden, maar de herinnering
aan het verlaten huis is mij tot op dit ogenblik nog in 't geheugen gebleven en
voordat ik over mijn schooljaar begin, wil ik nog enkele van die herinneringen
43
