heeft zelf altijd 2e handsboten van vurenhout. Van vader zijn geld wordt de
boot afgemaakt. De zelfgemaakte boot is van kwaliteit en gaat in de verhuur
en ik mag er nog één bouwen en daarna weer één die allemaal in de verhuur
gaan. Als ik 17 jaar ben ga ik varend de petroleum en kolen afleveren bij de
binnenvaartschippers. Petroleum voor de lantaarns en kolen voor het fornuis
en ik krijg veel kennissen onder de schippers. Vele jaren later als ik zelf ook drie
schepen heb, kom ik weer in contact met deze schippers.
Met mijn broer jan trek ik veel op. Hij werkt bij de firma Schippers in
Amsterdam, een dekschuitenverhuurbedrijf en daarnaast heeft deze firma ook
Amsterdamse sleepboten, jan heeft het varen in zijn vingers en zijn baas heeft
dit wel in de gaten, jan vaart met dekschuiten door de grachten van Amsterdam.
Alle kolenboeren in Amsterdam hebben hun voorraad kolen op een dekschuit
aan de wal liggen, zij huren deze dekschuiten van de firma Schippers. Als Nico
uit Indië terugkomt is er in Nederland nog armoede. Nico zoekt naarstig naar
werk en jan zorgt ervoor dat Nico ook bij de firma Schippers aan de slag kan.
De firma Schippers heeft ook een grote boot 'de Oude Waal 3' en daar komt
Nico als knecht op te werken. Hij verzorgt de transporten van brugonderdelen
die bestemd zijn voor de bouw van de Leegwaterbrug, de brug in Schoorldam,
maar ook voor de bouw van bruggen in Friesland. Aangekomen op de plaats
van bestemming worden er bielzen neergelegd en lieren geplaatst en de
brugonderdelen met lieren vanaf de dekschuit op de juiste plaats gebracht. In
die tijd zijn er nog geen grote, zware mobiele kranen. Nico wordt later kapitein
en vaart 40 jaar lang op de dekschuit.
Hendrkus T krduin,
De Meeuw, 1958
9
