Je zag het niet aan haar, maar
ze kon niet zelfstandig in de
maatschappij functioneren.
Zij volgde bijzonder onderwijs op
de Victoria school in Alkmaar.
Rond haar 18de jaar is zij uit huis
geplaatst, via de dominee naar
Groesbeek, in een tehuis van
stichting Philadelphia.
Het ging thuis niet meer, ze werd
mijn moeder de baas. Mijn vader
was inmiddels overleden.
We bezochten haar twee keer
per jaar, met Sinterklaas en haar
verjaardag. In de zomervakantie
kwam ze voor één maand thuis
Ada Struijf, logeren. Later verhuisde ze naar
11 jaar oud Monnikendam en ging wonen
in het huis 'De Vriendschap'. Dit
was dichterbij en voor ons eenvoudiger om haar te bezoeken of op te
halen. Op 40-jarige leeftijd werd ze ernstig ziek en kreeg daarnaast zwaar
suiker. Eerst ging ze voor behandeling naar Nijmegen en later is zij in
het Antonie van Leeuwenhoekhuis geopereerd aan lymfeklierkanker,
één kant van haar gezicht raakte
door deze ingreep verlamd.
Toen ik getrouwd was, haalde ik
haar weieens op, ze was gek op
mijn vrouw Sien. Die gaf haar
aandacht en verwende haar, ja
Ada was graag bij Sien.
Sien zegt hierop: "Als %e niet te
hanteren was dan belde het tehuis
mij op om met haar te praten. Dan
kalmeerde sye, ik kon letten en
Tiny struijf, Ada struijf W V I "VT schrijven met haar. Afscheid nemen
en Sien Tip jf .Jf als fe naar het tehuis moest, was
altijd een drama, %e wilde het liefst
hier blijven". Op 69 jarige leeftijd is Ada overleden.
Ik ging naar de Openbare lagere school aan de Raadhuisweg, achter het
Gemeentehuis. Tijdens mijn lagere schooltijd brak de 2e wereldoorlog
uit. In die periode heb ik op diverse plaatsen in het dorp schoollessen
gevolgd, o.a. bij de jachthaven, in de consistoriekamer van de kerk en in
19
