soort idealisme. Een man die iedere vrijdag achter de uitleenbalie zat.
Een bekend gezicht, die trouw de boeken stempelt en registreert. Niek
kende vrijwel alle lidmaatschapnummers van de leden uit zijn hoofd. Bij
zijn afscheidsreceptie, na veertig jaar trouw bewezen diensten, ontvangt
hij een koninklijke decoratie. In een krantenartikel lezen we nog de
volgende opmerkelijke uitspraak van hem: "Ik heb, na mijn schooltijd,
nooit meer een boek gelezen".
Tot 1976 is de bibliotheek Akersloot een geliefde excursie voor mensen
uit de bibliotheekwereld. Akersloot is hèt voorbeeld van een goed
functionerende bibliotheek in een kleine gemeente.
Ondertussen verandert landelijk het bibliotheekwerk. Belangrijk is de
nieuwe Bibliotheekwet die in 1975 van kracht wordt. De bibliotheek
van Akersloot wordt een filiaal van de Provinciale Bibliotheek Centrale.
Elet bibliotheekgebouw voldoet niet langer aan de landelijke normen.
De Rijksinspectie der Openbare Bibliotheken komt in 1976 onder
meer tot de volgende conclusie: "Na tien jaar van verheugende
groei in vraag en aanbod kan de bibliotheek van Akersloot niet meer
doelmatig functioneren in haar oorspronkelijke behuizing, weshalve
deze moet worden afgekeurd". De bestaande bibliotheek dient te
worden uitgebreid of er zal een totale nieuwbouw moeten geschieden.
Bibliotheek aan de Financiële middelen ontbreken echter op dat moment en de gemeente
Rembrandtsingel kent nog andere prioriteiten. Toch zijn de jaren 1976 en 1977 bepalend
voor de nieuwbouw. Op 30 juni 1981 geeft de Raad uiteindelijk zijn
12
