Handje helpen en het recht Op mijn vrije zaterdagmiddag ben ik erheen gegaan. Ik had wat doe ken en afgewerkte olie meegeno men en daarmee een klein vuurtje gemaakt bij de stalen vijzel. Je maakt dan een gecontroleerd brandje en zo hoopte ik de vijzel ijsvrij te krijgen. In die tussentijd ging ik even naar het gemaal op Dorregeest om nog wat te halen. Toen ik terugkwam, was het feest. Het bleek dat de brandweer was gealarmeerd en volop bezig was het brandje te bestrijden. Er was weinig vuur maar veel rook. Ook de politie kwam erbij. Uiteinde lijk kreeg ik een procesverbaal en kwam ik voor de rechter te staan. Waar ik bloemen had verwacht kreeg ik een boete van vijftig gulden. Het was niet de laatste keer dat ik voor de rechter stond. Boeren hebben soms andere belangen. Zo is er een keer een stuk bollenland Sinterklaasintocht Een aantal jaren heb ik ook de Sinterklaasintocht voor Limmen gedaan. De intocht werd georga niseerd door de Oranjevereniging. Met een bootje voer ik naar de A9 waar ik bij de duiker moest wachten. Als Sinterklaas en de Pieten met de auto arriveerden stapten ze daar in de boot. onder water gelopen en verzopen. Iemand had de schuif dichtgezet. Volgens mij probeerden ze zo ver zekeringsgeld van de polder op te strijken. Uiteindelijk zijn we toen wel in het gelijk gesteld. rniïïimifiMFiïtiTiiMgiril fiIMMlIil AKERSLOOT Machinist. Cees Winter van het vijzelgemaal, dat de Klaas Hoorn- en Kijfpolder (gesitu eerd aan de westelijke rand van het Alkmaardermeer en nu onderdeel „Het het Lange Rond" droog moet houden is door de Alkmaarse kan tonrechter gestraft met een boete van vijftig gulden. Wegens overtre ding van het (zelden gebruikte) ar tikel 429 van het Wetboek van Strafrecht: „hij die een vuurwapen afschiet, vuurwerk afsteekt of een vuur aanlegt, voedt of onderhoudt op zo'n korte afstand van ge bouwen of goederen dat daardoor brandgevaar kan ontstaan wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste 14 dagen of een geldboete van ten hoogste f200,-. En Cees Winter had een vuurtje gestookt. Het gebeurde speelde zich af in maart, in de dagen waarop Koning Winter aan zijn terugtocht begon. Eindelijk. Het dooiwater kon evenwel niet zo snel worden afge voerd. De vijzel van het gemaal zat namelijk nog vast. Toen kreeg ma chinist Winter een telefoontje na mens het gemeentebestuur van Akersloot: „of 'ie kon malen, want de sportvelden dreigden onder water te lopen". Op zijn vrije zater dagmiddag ondernam hij pogingen om de vijzel te ontdooien: met de warmte van een vuur, dat werd ge voed door in een emmer verzamelde ruwe, afgewerkte olie. Behalve warmte veroorzaakte dat vuur óók veel rook. De vrijwillige brandweer van Akersloot rukte uit: „het ge maal stond in de brand". Machinist Winter probeerde de brandweercommandant en een mee uitgerukte politieman vervolgens duidelijk te maken, dat er niks aan de hand was: dat hij eigenlijk bezig tuas om te proberen een verzoek van het gemeentebestuur van Akersloot in te willigen. Een poging, die hem bovendien nog veel extra werk be zorgde.. Want het roette nogal. Er viel in het gemaal het een en ander schoon te maken. Cees Winter had daarom niet zo veel tijd om een ander omstandig uit te leggen. Ddt irriteerde de politieman weer en zo escaleerde de boel. Machinist Cees Winter kreeg een proces-verbaal aan zijn broekomdat hij het ge meentebestuur wilde helpen in een noodsituatie. Slachtoffer van het gezegde, dat de linkerhand soms niet weet wat de rechter doet. Maar het recht moet zijn loop hebben!.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2010 | | pagina 46