f- Piet en Jansje Buur Als er langdurig gemalen moest worden dan loste mijn ome Jan hem af, hij was de hulpmachinist. Het gaf soms wel problemen met de tuinderij maar als het waterpeil te hoog werd dan moest je draaien. Ik ging als kind vaak met m'n vader mee. Moeder Jansje was daar niet zo blij mee want ze vond het maar gevaarlijk met al dat stromende water in de buurt. Als ik vanuit school tussen de middag thuis kwam dan mocht ik even naar hem toe. Ik bracht het eten langs, ik weet nog precies hoe dat ging. In een pannetje gingen de aardappelen met groente, daar bovenop een kleiner pannetje met griesmeelpap of pudding en daarop omgekeerd een bord. Dit alles werd in een rode zakdoek dichtgestrikt en zo kon ik op pad. De buren kwamen regelmatig even bij mijn vader langs. Klaas Winter van Dorregeest bracht een bakkie koffie of Aaf Kaandorp kwam met een appeltje of wat lekkers. We woonden achter het gemaal aan de Hemweg. Zo kon mijn moeder het mooi in de gaten houden. Als hij stopte met malen dan hoorde je de aandrijfriemen kletteren als die langzamer draaiden en dan wist ze dat hij thuiskwam. Hij was ook verantwoordelijk voor het onderhoud aan het gemaal zoals het schilderwerk en het teren van het houtwerk. In het voorjaar kwamen de hoofdingelanden langs om de opstallen te schouwen. Ik weet nog dat hij een keer bezig was om de goten van het gemaal leeg te halen. Hij floot richting huis en stond daar boven in de goot te zwaaien, recht boven de draaiende vijzel. Mijn moeder is zich toen rot geschrokken. In de winter was het verplicht om de vijzel en keerdeur bij de uitlaat ijsvrij te houden. Met een speciaal schopje stak of haalde hij het ijs weg. Als het dan weer ging dooien dan kon je direct de machine starten. Ik weet nog dat hij na een lange vorstperiode weer begon te malen. Er was weinig zuurstof in het water en de vissen reageerden direct. Bij de uitlaat van het gemaal krioelde het van de karpers die zelfs uit het water sprongen op zoek naar zuurstof. Heel Dorregeest stond erbij en er werd daar wekenlang kaïper gegeten. Bij de inlaat van het gemaal lag een gigantische berg ijs, meegezogen door de stroming. Boeren In Akersloot lag het lage land van de Limmerpolder. Hier verzamelde het water zich en hadden de boeren het meeste last van hoge water standen. Ik weet nog dat m'n vader op een zondag aan het malen was. Voor het op zondag draaien kreeg de machinist een toeslag. Iemand van het polderbestuur uit Limmen kwam langs en hij zei tegen vader dat ie onmiddellijk moest stoppen. Mijn vader, plichtsgetrouw als hij was, deed dit ook. Een paar uur later stond er een Akersloter boer 35 jS&

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2010 | | pagina 37