Ik heb wel eens tegen mijn kinderen gezegd dat ik ook nog wel eens een varken wilde hebben. Op een keer vroeg Kees, onze jongste, of hij mijn bus even mocht lenen want hij moest iets halen voor zijn schoonvader. Ik vond het goed, maar vroeg wel of hij op tijd terug kwam. Het was 5 december en we zouden 's avonds Sin terklaas vieren en ik houd van op tijd beginnen. Die avond moest ik in de schuur kijken en daar stond mijn Sinterklaas cadeau: een hok met een big erin. Deze big heeft enige maanden in onze achtertuin doorgebracht en werd door mij goed verzorgd. Maar op een gegeven moment werd de big onhandelbaar, hij woelde alles om. Uiteindelijk hebben we het varken laten slachten en het vlees smaakte goed. De meeste boeren hadden vroeger een varken en er waren twee keer in het jaar biggetjes. Dit was voor de boeren een bijverdienste 'een spaarvarken'. Vroeger thuis hadden wij ook een varken en op een zondag, voordat ik naar Afra zou gaan, moest het varken werpen. Toen er acht biggetjes waren geboren zei ik tegen moeder: "Er komen er niet meer". Dus met toestemming van moeder ging ik naar Afra. Toen ik later die avond weer thuis kwam liepen er uiteindelijk 12 biggetjes rond. Jarenlang heb ik voor Sinterklaas gespeeld voor de middenstand: 'de intocht in Akersloot'. Ik bezocht scholen en het bejaardenhuis en genoot van al die stralende kindergezichten, maar ook van de gezichtsuitdrukkingen van de ouderen. Dit feest werd vroeger ook bij mijn ouders gevierd door op 4 decem ber ons stoeltje te zetten. Nu doen we nog steeds aan deze traditie op 5 december met de kin deren en kleinkinderen. Pakjesavond, heel gezellig. Kees speelt Jen de Boules 14

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2010 | | pagina 16