was. "Kom eens zussie", zei hij en nam me mee naar buiten. "Doe
je ogen dicht en dan merkje hoe ons dorp ruikt naar Sinterklaas".
Ik ademde diep en rook het écht! De fantasie van mijn vader heeft
ons in onze jeugd vele plezierige momenten bezorgd. Het hebben
van een winkel gaf een extra dimensie aan ons leven. Speciaal in de
dagen van Sinterklaas. Extra drukte in de winkel, gefluister tussen
mijn vader en moeder, een kast in de slaapkamer die op slot moest
blijven en daarbij de spanning waarmee onze kinderzieltjes omgeven
waren. Later zag ik dat in onze voorkamer twee schragen werden
neergezet met daarop een deur met een kleed eroverheen. Daarop
werden voorzichtig chocoladeletters, speculaas- en taaipopjes, roze
suikerbeesten, wat sintnicolaasschuimpjes en kikkers en muizen
van chocola met een witte zoete vulling neergezet. Vooral in de
avonduren was er veel toeloop van moeders die voor hun kinderen
wat uitzochten. Want terwijl het decennium van de jaren vijftig al
aan zijn laatste jaren toe was, was de welvaart nog niet in grote mate
toegetreden. Vooral voor de gezinnen met veel kinderen was het met
die speciale feestdagen een moeilijke tijd. Mijn vader wist dit en zo
gebeurde het dat hij kleine dozen gevuld met levensmiddelen en
wat sinterklaaslekkers aan mij gaf en zei: "Breng dit doosje bij... en
leg het bij de deur, bel of klop en ga dan zo gauw mogelijk weer
weg." En met wat nadruk in zijn stem vervolgde hij dan nog: "Ze
mogen je niet zien".
Jarenlang, als de drukke dagen bijna om waren en er op vier december
nog wat gebroken sinterklaasgereedschap op de sinterklaastafel lag,
smolt mijn vader de stelen van hamers en nijptangen weer aan elkaar
door de chocola met een lucifer te verwannen. Die kregen wij en ze
smaakten heel lekker.
Niet alleen het Sinterklaasfeest maar ook Kerstmis voegde perfect
in de koude wintermaanden. Bij de nietkatholieke gezinnen zag men
zo hier en daar een kerstboom, bij de katholieke gezinnen werd het
kerststalletje weer van zolder gehaald. De beeldjes werden op een
tafeltje of kastje neergezet, symboliserend de geboorte van het 'kin-
deke' Jezus. Onze beeldjes waren wat beschadigd en werden keer op
keer gelijmd als ze weer eens gevallen waren. Mijn vader was daar
niet zo handig in en zo kon het gebeuren dat Jozef het hoofd van een
herder had en omgekeerd. Maar wat gaf dat, mijn broertjes, zusjes
en ik vonden dat wij de mooiste beeldjes hadden.
De dagen voor één april werkten de raderen in de hersens van mijn
vader op volle toeren. Want voor hem was één april zonder een grap
47
