Verteld aan en uitgewerkt door Roosmarie Lauritsen Gerrieta Sombroek Marian. Nico en onze schoondochter Irma zaten in de verpleging en hebben toen om de beurt een maand vrijaf genomen om Afie tijdens haar ziekte te verzorgen. Uiteindelijk is ze een halfjaar later in haar vertrouwde omgeving en op de leeftijd van 75 jaar gestorven. De eerste zes maanden na haar dood ging ik nergens heen, zat maar in huis. Ik had nergens geen zin in en miste Afie ontzettend. We waren bijna, op een half jaar na, 45 jaar getrouwd geweest en kenden elkaar zeker 50 jaar. Dus dan is het gemis groot. Langzamerhand heb ik het leven toch weer opgepakt en ben de da gen weer gaan invullen, dinsdag- en donderdagmiddag naar de soos, op maandagavond kaarten en overdag bij mooi weer een rondje fiet sen. Koken doe ik niet voor mezelf. Ik maak vijf dagen per week gebruik van "tafeltje dekje". Toen Afie ziek was heb ik met haar ondersteuning wel voor het eten gezorgd, maar vele keren was er iets aangebrand. Ook heb ik nu één keer in de week huishoudelijke hulp. Als ik het leven over mocht doen, zou ik mijn jeugdjaren in minder armoede willen doorbrengen. Als levenspartner koos ik weer voor Afie. Ze was een goed wijfie, ik heb er een prachtvrouwtje aan gehad. We zijn, samen met onze kinderen, zeer gelukkig geweest. De band met de kinderen is goed. We zien elkaar vaak. Ten opzichte van vroeger is Akersloot best veranderd. Onder andere de middenstand is aardig ingekrompen. Vroeger waren er winkels in overvloed en kon je voor een diversi teit aan spullen op het dorp terecht.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2006 | | pagina 54