Verteld aan en uitgewerkt door
Roosmarie Lauritsen Gerrieta Sombroek
Marian. Nico en onze schoondochter Irma zaten in de verpleging en
hebben toen om de beurt een maand vrijaf genomen om Afie tijdens
haar ziekte te verzorgen. Uiteindelijk is ze een halfjaar later in haar
vertrouwde omgeving en op de leeftijd van 75 jaar gestorven.
De eerste zes maanden na haar dood ging ik nergens heen, zat maar
in huis. Ik had nergens geen zin in en miste Afie ontzettend.
We waren bijna, op een half jaar na, 45 jaar getrouwd geweest en
kenden elkaar zeker 50 jaar. Dus dan is het gemis groot.
Langzamerhand heb ik het leven toch weer opgepakt en ben de da
gen weer gaan invullen, dinsdag- en donderdagmiddag naar de soos,
op maandagavond kaarten en overdag bij mooi weer een rondje fiet
sen.
Koken doe ik niet voor mezelf. Ik maak vijf dagen per week gebruik
van "tafeltje dekje".
Toen Afie ziek was heb ik met haar ondersteuning wel voor het eten
gezorgd, maar vele keren was er iets aangebrand.
Ook heb ik nu één keer in de week huishoudelijke hulp.
Als ik het leven over mocht doen, zou ik mijn jeugdjaren in minder
armoede willen doorbrengen.
Als levenspartner koos ik weer voor Afie. Ze was een goed wijfie,
ik heb er een prachtvrouwtje aan gehad.
We zijn, samen met onze kinderen, zeer gelukkig geweest. De band
met de kinderen is goed. We zien elkaar vaak.
Ten opzichte van vroeger is Akersloot best veranderd. Onder andere
de middenstand is aardig ingekrompen.
Vroeger waren er winkels in overvloed en kon je voor een diversi
teit aan spullen op het dorp terecht.