Ik heb avonden in die tuin gewerkt en als iemand een hekel aan spitten heeft dan ben ik dat wel. vreselijk. Oom Jan Schoon had altijd commentaar, dan was het weer te diep en dan weer te hoog. Toen we uiteindelijk de radio konden kopen, zei ik tegen Afie, "nu schei ik uit met dat wieden en spit ten". Aan de Dorpstraat heb ik nog een poos een groente tuin gehad. Jan Groen die op de hoek woonde zat bij mooi weer wel eens buiten en dan kwam het voor dat ik voor een praatje bij hem ging zitten. In die tijd werden er reizen naar Lourdes georganiseerd. In het be stuur zat onder andere mijn zwager Paul Schoon en een pastoor uit Alkmaar. Op een gegeven moment is Jan Groen gevraagd om mee te gaan naar Lourdes. Eerst wilde hij niet maar na lang aandringen zei Jan uiteindelijk: 'Tk ga alleen mee als Lauw van Til ook mee gaat". Ik was in die periode net een halfjaar werkzaam bij Gemeentewerken, dus ik had er een hekel aan om twee weken vrij te vragen. Uiteindelijk is het bestuur naar burgemeester de Sonnaville gegaan om voor mij vrijaf te vragen voor de reis naar Lourdes. De burgemeester was direct vóór en zei zonder pardon: "Lauw gaat mee". Ik kreeg mijn salaris doorbetaald en ook mijn vrije dagen gingen door. Als dank heb ik toen vanuit Lourdes een flesje cognac voor de burgemeester en voor zijn vrouw en ketting met een medaille mee gebracht. We gingen met een heel gezelschap, onder andere juffrouw Putter, Annie Soeterbroek en Jos Kraakman, die tijdens de reis de persoon lijke verzorgster van Jan Groen was. Het bezoek aan Lourdes was een heel bijzondere ervaring.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2006 | | pagina 50