Je kunt je afvragen waarom mensen niet vredig met elkaar kunnen leven wanneer een oorlog voorbij is en de vrede is teruggekeerd. Echter de belangen komen dan weer bovendrijven, je krijgt toch weer hokjesvorming. En dit gebeurde in Akersloot, het eerste jaar na de bevrijding. Sommige mensen die in het verzet hadden geze ten, of zogenaamd, werden beticht van het hebben van communisti sche sympathieën en er werd gezegd 'jullie willen de macht'. Jaap heeft hier zelf niets van gemerkt maar dit is later aan hem verteld. De saamhorigheid was verdwenen. t de rechter- der zijn bat- ker de zoon er Blokkers illemaal een een bezoek ïre soldaten de capitula- as getrouwd leinkind van saamhorig- nt of katho- "In 1947 kwam ik van school en ben in het bedrijf van vader gaan werken, het was een geweldige warme zomer en daar lag je dan als jonge jongen. Machines waren er toen nog niet, al het zware werk deed je met je body. Mijn broer Niek kwam anderhalf jaar later van school en ging ook in het bedrijf van vader werken. Het voordeel van een zelfstandig familiebedrijf was dat als je kinde ren mee gingen werken, je ze niet direct loon hoefde uit te betalen. Ze werkten mee en aten mee uit de pot. We kregen dan ook een zakcent en dat was het. In die tijd was alles schaars. Veel was nog op de bon en dat merkten we wel. We waren aan het dorp gebonden, je had er je vrienden maar verder was er geen vertier. We hadden dan ook weinig geld op zak. Vanaf circa 1953 veranderde dit langzamerhand. In mijn vrije tijd, op zondag, ging ik met mijn vrienden fietsen, dik wijls langs de kust naar Camperduin, of andere plaatsen waar wat te zien was, bijvoorbeeld een gestrand schip. Of we bleven in het dorp. Op 16-jarige leeftijd ging ik op voetbal. Vader stond het eerst niet aan, je kon iets breken, hij was bang voor langdurige blessures. Met een eigen zaak kon je ziekte en zeer niet gebruiken. De voetbalvelden van de vereniging Meervogels lagen aan de Buurt weg. Wij woonden daar op een steenworp afstand vandaan en wan neer ik vrij was bracht ik daar vele uren door. Op een gegeven mo ment vroeg ik aan een bestuurslid of ik lid kon worden van Meer vogels. Zijn antwoord was: 'van jullie, en jullie waren de niet-ka- tholieken, mag er één in een elftal. Je betaalt wel contributie, maar je hebt geen stemrecht'. Ik heb toen gekozen voor een voetbal vereniging buiten Akersloot en ging met broer Niek en nog een aantal jonge Akersloters, voetballen in Graftdijk. Later is Niek overgegaan naar een voetbalvereniging in Uitgeest en uiteindelijk, toen de gedachtegang met betrekking tot geloofsover tuiging ruimer werd, naar Meervogels. 17

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2006 | | pagina 17