Dit onderwerp liet Arie niet met rust. Ook een patiënt die bij zijn
vader op de kamer lag, Zandbergen uit Limmen, hij had een
vrachtwagenbedrijf, adviseerde:Jullie moeten het wel doen. Nu zeg
je dat land kost zoveel en over twee jaar zeg je dat land kostte maar
zoveel'.
Vader Pé was nog steeds niet erg enthousiast. De prijs van één hec
tare land was toen f. 8.500, - dat keer tien en dan nog kosten koper
er bij. Hij sprak wederom de woorden uit: 'Dat ken ik nooit betalen.
We krijgen hier geen geld voor
V.l.n.r.: Vader Pé,
broer Piet, Arie,
ie Rood, moeder Annie
et baby Ans, zus Gon en
Wim van Vliet.
Foto 1953.
"Het advies van die Zandbergen
heeft toch de doorslag gegeven en
het land werd met behulp van de
bank gekocht.
De hooiberg die op het erf stond
werd voorzien van een zolder en
daaronder werden stallen ge
bouwd, zodat daar koeien konden
worden ondergebracht. Hierdoor is
het bedrijf vergroot. Het vee werd
uitgebreid. Er moesten meer koeien
worden gemolken en meer werk
zaamheden worden verricht.
In die tijd spoorde de overheid boe
renbedrijven aan om zich te ontwikkelen.
Vader was inmiddels weer thuis. Echter ten aanzien van zijn fysieke
gesteldheid is hij nooit meer de oude geworden."
Dit loopt allemaal goed totdat het bericht komt dat Arie de reste
rende diensttijd moet afmaken. Een rit naar Den Haag naar de toen
malige minister van Landbouw mag niet baten: de diensttijd moet
worden uitgevoerd. Wim, de oudste broer, is inmiddels terug uit
Amerika en heeft een baan als vrachtwagenchauffeur.
Arie wordt weer marinier in Doorn met hetzelfde vak: schrijver!
Weinig werk in Doorn, maar veel werk thuis.
Dit wordt opgelost doordat broer Wim korter gaat werken en elke
morgen en avond de koeien kan melken.
Het is op dat moment januari 1970 en het zou een jaar lang zo duren.
Toch is er ook nog tijd voor ontspanning. Samen met zijn vrienden
gaat Arie regelmatig op de zondagavond na Studio Sport stappen.
Ze huren voor 4 gulden per man een auto en gaan uit in
Heerhugowaard of 't Veld.
9
