Pastoor A.A. van den Berg:
Toch weet men de moeilijkheden te overwinnen:
Er is heel wat zeilerskunst nodig geweest om het scheepje
bejaardencentrum door zandbankjes en tegenstroom te
kunnen brengen..."
Aldus pastoor Van den Berg in Op de Hoek. Maart 1961 besluit het
stichtingsbestuur tot aankoop van de benodigde grond van de
Jacobusparochie voor een zeer schappelijke prijs. De bouw van de
woningen wordt in mei gegund aan firma gebr. Tiebie (in samen
werking met aannemer Krom) in Akersloot, de gemeente staat ga
rant. In de maanden daarna volgen een bouwvergunning, een geld
lening en Rijksgoedkeuring. Uit de bouwvergunning blijkt dat het
project voor de som van fl. 134.880,- werd aanbesteed.
In september 1961 gaat de eerste spade de grond in. In oktober draa; t
het kerkbestuur de grond over aan de stichting en op 30 decembc r
1961 legt Pastoor A.A. van den Berg de eerste steen. Op diezelfce
dag verscheen op 30 december 1961 het extra nummer van Op de
Hoek waaruit de nu volgende citaten.
"Toen in 1923 door het Kerkbestuur onder pastoor van Baaren h< t
stuk weiland voor de kerk voor parochiële doeleinden gekocht wen 1,
was het nog geheel in het onzekere welke bestemming het ooit zc a
krijgen..hoewel er in die dagen nog weinig zicht op groei van g< -
meente en parochie was.
Onderwijl groeide de bevolking van de scholen, waarbij in 1940 c e
kleuterschool (en naaischool - helaas verdwenen -) gekomen w; s
en kwam het plan hier de toekomstige plaats te denken voor et n
mogelijke meisjesschool, v.g.l.o.-school, nieuwe kleuterschool, hui -
houdschool e.d. Dan kon het jeugdhuis tevens vrij komen. Hoew I
ik daar met wijlen burgemeester van den Heuvel meerdere malt n
moeite voor heb gedaan mocht dit bij de provinciale planologiscl e
dienst geen genade vinden. Het zou een "doods" plein worden.
Intussen werd het in de parochie en gemeente als een groot gem s
gevoeld, dat bejaarden, die rust zochten, elders heen moesten c n
noodgedwongen Akersloot en de hun vertrouwde omgeving moe >-
ten verlaten.
De gedachte rijpte dat "De Kerkeweid" toch eigenlijk een idea e
plaats was voor onze bejaarden en dit pogen werd omgezet in e< n
schuchtere oprichting van een voorlopig comité,...Er is heel wit
zeilerskunst nodig geweest om het scheepje "bejaardencentrum" do< >r
zandbankjes en tegenstroom te kunnen brengen..."
