er een stuk lijn moeder lies kapot', t hij zei? '- ..'Ik zat al ar ik kreeg Ier, ome Pé koek: ron- leken en al- leren want imgekeerde ndjes spui- >ed". Ie weg. Op en die naar ir twaalven Ie fiets met Acid vent zijn laatste brood uit oor de bak- lee jongen Putter, hoe is het' '-Ik heb de eierenprijzen gehoord, ze zijn vijftien cent'. '-Oh', zei ze dan '-Ik hewwe ut aigenlijk niet hoord'. Maar ze waren eigenlijk zestien cent. '-Toch een cent per ei verdiend' dacht ik dan. Maar de week erna zei ze al voor ik iets kon zeggen: '-Ze zijn zeventien cent, 'k heb het vanochtend gehoord' en ik dacht '- verdorie, ze waren zestien, dan deed zij het dus weer. "Later ging ik ook zo vroeg op als mijn vader: eerst één dag in de week zodat mijn vader zijn kaartavondje kon hebben zonder om vier uur op te moeten. Eerst dacht ik: daar begin ik niet aan, maar mijn vriend Gerrit Kuijs zei: '-Ben jij gek, je vader werkt al zo hard.' En zo was het ook natuurlijk. Later begon ik ook op zaterdag om een uur 's morgens. Om zeven uur was alle brood dan klaar en dan kon ik een uurtje naar bed. Maar dan moest mijn vader wel een keer of drie, vier roepen voor ik weer beneden kwam." "De oven werd gestookt op mot (houtzaagsel). De mot werd ver brand, en dan had mijn vader een oud colbertjasje dat hij doopte in een emmer water. Daarmee dweilde hij de as uit de oven en dan kon het brood erin. Die mot kwam met een grote boot bij Zonjee uit Uitgeest vandaan. Met een twaalf-tandige vork laadde je een hele schuit vol. Afgrijselijk werk vond ik dat. Die schuit voer over De Meer naar Akersloot en dan moesten we het hele dorp in om school jongens te charteren om de motschuit te lossen. Bij Jan Buur haal den we bollenmanden. Piet Verduijn stond in de boot om de manden te vullen en de jongens gaven ze allemaal aan elkaar door. En opa 11

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2004 | | pagina 11