trauma geweest dat het nu, na een halve eeuw, nog niet bespreek baar is! Arie Admiraal lag ongeveer V/2 jaar in een tentje op 't Stet. In de zomer op zondag met veel afleiding, want veel mensen kwamen naar 't Stet wandelen. In die periode is zijn zoon Piet geboren. Dat ging zo snel dat er geen tijd was om pa erbij te roepen. Achteraf werd hem verteld dat hij een zoon rijker was, voordeel: geen zenu wen! Zijn tent (zie foto) werd "overgenomen" door zijn zwager, die er een jaar of 3'/2 van mocht "genieten". Ook hij (Jan de Graaf) heeft nog lang met een onsje méér rondgelopen. Dat zo'n mestkuur later zoveel nadelen zou hebben wist toen nog niemand. Het was niet nodig geweest; het ging om kwali- teit niet om kwantiteit. «Aad Putter lag ook in een tent vóór hij naar het sanatorium in Bilthoven K ging. Vanuit het huis kon zijn moe- der niet zien wat hij uitspookte. Zij I «Jfl verbaasde zich slechts over het vuile beddengoed. Tot de buurvrouw, die EHHM vanachter haar huis wel zicht had op I de patiënt, haar vertelde dat haar zoon ■PyMi zich op blote voeten naar het konijnenhok placht te begeven en voor de gezelligheid kuikentjes uit het Arie Admiraal met kippenhok haalde om die in z'n bed op visite te noden. Hij begon in dochter Afra voor de februari 1953 te "kuren" dus had geen al te warme start. "tent" Gerry Oudhof-Buur, dochter van Jan Buur van de Sluis, was 11 jaar toen ze in 1953 ziek werd: moe en hoge koorts, 's morgens hoog en 's avonds lager, typisch voor t.b.c. Dokter Nijenhuis vond het zo ernstig, dat hij haar naar het Elisabeth Ziekenhuis in Alkmaar stuurde. Daar heeft zij 3 maanden gelegen en werd toen overgeplaatst naar sanatorium Berg en Bosch in Bilt hoven, waar alle katholieke patiënten naartoe gingen. Ruim 2 jaar is zij ziek geweest en kreeg in het sanatorium gezelschap van haar kleine zusje Nel. Die was zo mager, dat men bang was dat zij haar zuster Gerry achterna zou gaan. Bij Nel was echter het middel erger dan de kwaal. Zij kreeg heimwee, huilde veel en at niet. Haar zuster at stiekem de pap voor haar op omdat ze het zo zielig vond dat haar

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2003 | | pagina 68