T.b.c.-explosie in Akersloot.
In 1928 valt het woord districtschoolarts. Of dat voor Akersloot zo'n
verbetering was valt te betwijfelen. Akersloot valt onder het district
Beverwijk. Het heeft kennelijk wel wat voeten in de aarde, want in
1930 zijn ze er nog niet uit hoe het precies moet. Veel heen en weer
gepraat over geld e.d. Onder auspiciën van de Vereniging van Ne
derlandse Gemeenten moet het gebeuren. Er zijn nog 15 gemeenten
die de schoolarts helemaal niet zien zitten. Er wordt enige pressie
gebruikt, want er moeten 2 artsen hun brood mee kunnen verdie
nen: één voor de katholieke en één voor de andere scholen.
In juni 1930 is de zaak eindelijk rond. De schoolarts verschijnt nu 3
keer per jaar op vaste tijden.
Van 1923 tot 1930 heeft de huisarts in Akersloot voor schoolarts
gespeeld, zonder "extraatje" voor dat werk.
Het duurde tot 1953 voor er wat systeem kwam in de t.b.c.-bestrij
ding, mede dankzij zuster Hendriksen. In het begin van de jaren '50
van de vorige eeuw verscheen deze wijkverpleegster op het toneel:
streng in de katholieke leer en in haar vak. Zij bestreed met verve
luizen en tuberkelbacillen. Tijdens het ontluizen van een gezin nam
ze en passant de taak van de pastoor even waar: "hoe komt het dat er
zo'n tijd (20 maanden) tussen die twee kinderen zit?"
Zij bleef tot 1 februari 1963.
Na de oorlog was er een ware t.b.c.-explosie in Akersloot; de gehele
bevolking moest worden doorgelicht op het consultatiebureau aan
de Scheteldoekshaven nr.5 te Alkmaar.
Sommige bejaarden voelden daar niets voor, maar werden door zus
ter Hendriksen persoonlijk opgehaald met een auto. Maar goed ook,
want enkelen bleken besmet.
Hele gezinnen belandden in het sanatorium en sommigen lagen "in
de tent" op eigen erf. Zelfs zomerhuisjes werden daarvoor gebruikt
wegens schaarste aan de gebruikelijke "kuurtenten". Dit waren hou
ten hokjes waar net een bed, een kastje en een stoel in konden staan.
Zij waren aan een kant open voor de frisse lucht. Op een soort mo
lensteen konden ze gedraaid worden, zodat de patiënt niet in de zon
hoefde te liggen of het bed uit stormde met windkracht 8.
De nachten waren eenzaam, hoewel.... alleen wasje nooit; mug
gen, spinnen, slakken en padden kwamen je gezelschap houden.
Om de 2 weken kwam dokter Gerritsen bij de patiënten langs, op
dinsdagochtend. Over die tijd zal menig Akersloter een boek kun
nen schrijven.
65
