De Gezondheidszorg Hoe ging men in Akersloot met de gezondheidszorg om? Waar veel mensen samenleven kunnen besmettelijke ziekten zich snel verspreiden. Zeker in een tijd waarin men nog geen weet had van de onzichtbare ziekteverwekkers en de wijze van besmetting. Sommige ziekten vaagden in enkele maanden een tiende deel van de stadsbevolking weg. Niet alleen de slachtoffers en diens familie werden getroffen, maar ook ontwrichtten deze "plagen" de gehele samenleving. Aanvankelijk zag men deze ziekten als een straf van God. Toen in de 18° eeuw vooral "onschuldige" kinderen door de pokken werden getroffen, begon men te twijfelen aan deze opvatting en werd voor het eerst een ziekte planmatig bestreden. Pas veel later kreeg men in de gaten dat bij veel besmettelijke ziek ten het een kwestie van hygiëne was om de ziekte te kunnen beteu gelen. Tuberculose werd in de 19° eeuw een van de belangrijkste doods oorzaken, mede ten gevolge van de slechte woonomstandigheden en de armoede. Na de ontdekking van de tuberkelbacterie kon deze ziekte worden bestreden met "moderne" behandelingsmethoden en ware propagandaslagen. Zoals u uit het onderstaande kunt lezen, ging het gemeentebestuur hier niet al te zorgvuldig mee om. Er kwamen regelmatig aanmaningen binnen om de vragenlijsten in te vullen en retour te zenden. Het gemeentebestuur van Akersloot ging waarschijnlijk van de gedachte uit: niet invullen - geen verdere vragen meer. Een prikje tegen hondsdolheid is tegenwoordig zo ingeburgerd dat het bijna niet voor te stellen is dat in 1815, na een geval van deze ziekte in De Beemster, alle loslopende honden pardoes doodgescho ten moesten worden. Men was er in die tijd van overtuigd dat het gevaar alleen dreigde tijdens de "hondsdagen". Op 21 september 1815 meldt Gedeputeerde Staten dat uit ondervin ding blijkt dat de dolheid door alle tijden van het jaar kan ontstaan. Om het gevaar in te dammen wordt voorgesteld hondenbelasting in te voeren teneinde het aantal honden terug te brengen. Hondenbezit werd rijkeluisbezit, want armen verspeelden hun uitkering als ze er "zonder bewezen noodzakelijkheid" zo'n beest op na hielden. 60

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2003 | | pagina 60