Toen we bij die mensen inwoonden is onze oudste zoon John op 8
maart 1955 in het grote ziekenhuis midden in Melbourne geboren.
Bevallen in een ziekenhuis is daar verplicht.
Gon had nog geen rijbewijs. Ze reed met kleine John achter in de
auto naar het politiebureau en vroeg om een rijbewijs. De agent zei:
"Je mag toch niet rijden! Maar rijd
daar maar even die heuvel op". Zo
kreeg ze haar rijbewijs.
Ik heb niet lang bij die elektricien
gewerkt. Met een collega Dirk Burg
graaf die uit Woerden kwam begon
ik voor mezelf onder de naam Burco
Electric (Burggraaf Electrics en Co
en de Co dat was ik).
De verhuiskistook weI
kuubkist genoemd, als
slaapplaats ingericht
In 1955 vertrok het hele gezin
Deijlen naar Australië. Mijn vader
en moeder waren toen vijftig. Met
elf kinderen was het een hele onder
neming. De kinderen moesten wel mee want ze waren allemaal on
der de twintig. Bernadette, de jongste, was net vier jaar.
Per persoon mocht er één kuub bagage mee. Reken maar uit, voor
twaalf personen werd er een grote kist op het erf gezet. Tafels, stoe
len, bedden, de naaimachine, er kon heel wat in.
Van die grote kist is later in Australië slaapgelegenheid gemaakt.
De smederij werd verkocht aan Roemer en opa ging bij ome Siem
inwonen. Ome Siem woonde aan de Sluis. Het huis waar Electro
gezeten heeft naast het schoolplein aan de Julianaweg was ook ei
gendom van mijn grootvader.
We hadden Laury en Marjorie Bourke verteld dat onze ouders met
kinderen ook naar Australië kwamen. Die mochten ook een tijdje
bij hen wonen.
Ze kwamen in augustus aan, John was toen drie maanden.
Dus woonden we toen met zijn achttienen in een huis met maar drie
slaapkamers: Laury en Marjorie Bourke met hun twee kinderen, mijn
vader en moeder met tien kinderen en Gon en ik met kleine John.
We wisten van tevoren wie er naar school moest en wie ging wer
ken. Gon had overal voor gezorgd. Scholen voor de jongsten, lagere
scholen en highschools. De lagere school was op loopafstand. De
anderen moesten met de trein en de bus. In Melbourne en de voor
steden rijden rode houten treinen die ze daar de "dog boxes" noe-
10
