Wie geen aansluiting neemt is een gevaar voor de omge
ving
Nattigheid in Akersloot
Wel een hoofdwaterleiding, geen water
Burgemeester Van den Heuvel en wethouder Helder zijn grote voor
standers van de waterleiding. De gemeente zelf loopt geen enkel
financieel risico. De voordelen zijn legio zo is te lezen in de pros
pectus van het PWN. Niet alleen de goede en constante kwaliteit
van het water wordt geroemd, maar ook de voordelen voor gezond
heid, de besparing aan dokters- en apotheekkosten en de hogere
opbrengst van melk en zuivelproducten. Het PWN schrijft zelfs dat
mensen die niet kiezen voor aansluiting "een gevaar zijn voor hun
omgeving."
Het PWN vermeldt ook dat aan de bewoners goed de voordelen
moet worden uitgelegd. Daarnaast blijkt dat de tarievenlijst voor
het drinkwater behoorlijk ingewikkeld is en daarom voor
onduidelijkheid bij de inwoners kan zorgen, maar een watermeter
kost ongeveer 10,— per jaar en is dus voor woonhuizen niet renda
bel.
De kosten en de verplichting tot aansluiting zorgde voor veel onrust
bij inwoners van Akersloot. De gemiddelde prijs per m3 was onge
veer 0,25. Een hoog bedrag voor de toch al niet welvarende be
volking van het dorp. Naast het abonnement betalen de bewoners
zelf de kosten voor aanleg van de leidingen en kranen in de woning.
Een gezin in een kleine woning zal op jaarbasis ongeveer tussen de
10,— en 15,— betalen ongeacht het aantal bewoners. Voor een
grotere woning dient uiteraard meer te worden betaald. Het college
van B&W is voorstander van aansluiting, de bevolking niet. Tijdens
de gemeenteraadsvergadering in augustus 1923 wordt het voorstel
tot aansluiting verworpen met 5 stemmen tegen en slechts 2 stem
men voor.
In 1923 wordt gestart met aanleg van de hoofdleiding die gepland is
van Castricum naar Volendam. Het PWN verzoekt Akersloot toe
stemming te verlenen om de leiding door de gemeente te laten lo
pen, immers andere gemeenten rekenen wel op de komst van de
waterleiding. Als Akersloot meewerkt worden alle kosten en schade
vergoed. Als Akersloot niet meewerkt kan de gemeente alsnog wor
den gedwongen. Bovendien is het dan lastiger om eventuele schade
aan de wegen vergoed te krijgen. In januari 1924 verlenen burge
meester en wethouder toestemming. Een bizarre situatie. Dwars door
