De kosten van de aanleg van de weg zijn door het
Hoogheemraadschap als volgt begroot:
A: Het gedeelte in de gemeente Uitgeest 140.000,--
B: Het gedeelte in de gemeente Akersloot 104.000,—
Totaal 244.000,-
Afheelding 10:
Jan Kaandorp en Alie
Kerssens-Cornelisse
achter hun woningen.
Deze foto is genomen op
de plaats waar nu de
Geesterweg loopt, nabij
de rotonde in het
centrum.
De gemeente Akersloot verplicht zich gedurende 30 jaar tot een jaar
lijkse betaling van ƒ11.677,—.
Het grootste gedeelte van dit geld krijgt de gemeente vergoed uit
het provinciale wegenfonds. Dit is ook de reden, dat de aanleg van
de Geesterweg niet meer als werkverschaffingsproject
wordt uitgevoerd. Het Hoogheemraadschap voert het
werk in eigen beheer uit en kan, als dit nodig is, werk
uitbesteden aan wegenbouwbedrijven. Alle partijen gaan
akkoord en het Hoogheemraadschap start in 1939 met
de grondaankopen voor de nieuwe weg.
Het archief van het Hoogheemraadschap is momenteel
beperkt toegankelijk door een inventarisatie. Daarom
was niet boven water te halen, of er strubbelingen wa
ren bij de verwerving van de gronden voor de nieuwe
weg. Het Hoogheemraadschap spreekt zelf over ruime
vergoedingen die aan de grondeigenaren worden betaald.
Het Hoogheemraadschap heeft ook het recht om via de
rechtbank de grond te vorderen of te onteigenen als de
eigenaren niet willen meewerken.Onbekend is of er
daadwerkelijk grond is gevorderd, of dat met alle grond
eigenaren een akkoord is bereikt.
De vergoeding die de eigenaar kreeg per m2 grond was
afhankelijk van de bestemming, zoals erf, weiland of
tuingrond. Ook kregen de grondeigenaren een vergoeding voor even
tuele opstallen, bestrating, beschoeiingen, oogstschade enzovoorts,
dit werd een vergoeding "schadesnijding" genoemd.
Door de aanleg van de nieuwe weg werden sommige percelen in 2
stukken verdeeld: de eigenaar bleef zitten met een perceel grond
aan de overkant van de weg. Het Hoogheemraadschap weigerde deze
stukken grond over te nemen. Hierover hebben meerdere eigenaren
fel geprotesteerd. Later zijn deze stukken grond alsnog door het
Hoogheemraadschap opgekocht, om als er een gegadigde voor was,
direct weer te worden doorverkocht. Met de polderbesturen van de
70
