Riet Clazing In 1978, toen ik 58 jaar was, kon ik stoppen met werken. De afde ling waar ik werkte sloot, want dompelvertinnen was een verouderd systeem. De nieuwe electrolytische vertinnerij draaide al en daar wilden ze me hebben maar ik had er geen idee meer in. Ik wilde de ploegendienst wel uit. Ik heb met een paar mensen de afdeling afge bouwd. Die dompelbaden hebben we allemaal leeggeschept. Ik ben toen naar de posterij geraakt, dat was alleen een ochtend- en een middagploeg en dat stond me wel aan. Maar de mentaliteit was er heel anders, daar is niet over te praten. Daar heb ik nog een paar jaar gewerkt. Toen kwam de eerste aanbieding van de SOP (Sociaal Plan). Ik heb dat bekeken en berekend en dacht: Daar moet ik bij zijn. Ik had er geen centje pijn aan want ik had ook een hobby en dat was autorijles geven. Dat deed ik al toen ik op de Hoogovens werkte. Eerst een paar jaar bij mijn zwager Verduin. Ik ben er mee gestopt omdat er altijd iets aan de auto mankeerde. Als je les geeft moet het goed zijn. Jaap Ursem. de rijinstructeur uit Uitgeest, vroeg me omdat hij wist dat ik les gaf. Bij elkaar heb ik zo'n twintig jaar les gegeven, meestal voor Uitgeesters. Ik vond het mooi werk. En mijn vrouw stond er achter, die was gewend dat ik op onregelmatige tijden thuis kwam. Toen ik bijna zeventig was ben ik er mee gestopt. Onze oudste dochter Tiny is getrouwd en woont in Rijswijk. De andere kinderen wonen in Akersloot. Elly, Engel en Cor zijn getrouwd, Ger woont alleen. We hebben tien kleinkinderen. Ik rijd nog steeds graag auto en we gaan vaak naar Duitsland op vakantie. Mijn vrouw heeft daar drie nichten en twee neven. Daar hebben we goed contact mee. Verder doen we samen het huishouden, ik doe de tuin en die van mijn dochter en we puzzelen veel. Er is altijd wel wat te doen. Akersloot was een rustig dorp, maar begint nu onrustig te worden met al die import. Je had veel mensen waar je mee omging, dat raakt er nu een beetje uit. Ik vind dat mijn leven goed is geweest. Hoogte- en dieptepunten waren er niet veel, maar dat is ook niet altijd de beste kant. Samen met mijn vrouw kinderen en kleinkinderen, want dat is het belang rijkste, is het goed gegaan. Verteld aan en opgetekend door 35

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 2001 | | pagina 35