De moeder van Coba was overleden en we zijn bij haar vader inge
trokken. We hadden daar alleen een slaapkamer en leefden gewoon
over huis. Maar we hadden toen al een woning in zicht, dat was de
helft van het dubbele woonhuis, dat op de plaats van de boerderij
gebouwd zou worden. Na een jaar zijn we daar gaan wonen.
In die tijd werkte ik op de bus van Beentjes en de Bruyn voor ver
voer van mensen naar de Hoogovens. Toen ik achttien was had ik
mijn rijbewijs gehaald en ook mijn vrachtrijbewijs. Dat ging toen
allemaal anders, je kon zo op een vrachtwagen rijden. Het rijexamen
heb ik in Haarlem gehaald.
Op die bus heb ik niet zo lang gereden. Toen Arie Verduin erbij
kwam was ik bang dat er een man teveel was. Ik heb ontslag geno
men en ben naar de Hoogovens gegaan. Daar was werk zat. Ik was
er eerste man op de dompelvertinnerij en heb er altijd met plezier
gewerkt.
Op 29 juli 1950 kwam ons eerste kind. Alle zes kinderen zijn op de
Kerklaan geboren: Tiny 1950. Ellie 1951. Engel in 1953 vernoemd
naar mijn overleden broer Engel. Cor ook vernoemd naar mijn over
leden broer in 1956, Ger in 1957 en Hans in 1962.
Hans was al zwak na de geboorte. M'n vrouw was een keer een
avond weg en ik moest er op passen. Ik haalde 't kind uit de wieg en
dacht: dat is niet goed. Met drie maanden kreeg hij een dubbele
longontsteking. Op eerste Kerstdag brachten we hem 's avonds naar
het ziekenhuis en op derde Kerstdag overleed hij. Wij hadden toen
nog geen telefoon, Van Vliet wel. Truus van Vliet kwam 's nachts
zeggen dat we waren opgeroepen door 't ziekenhuis. We mochten
hun auto lenen. Er was toen zoveel sneeuw gevallen dat het niet te
doen was om langs het kanaal te rijden. De A9 was nog niet officieel
geopend maar we zijn er midden in de nacht toch over gereden.
Toen we in het ziekenhuis kwamen leefde Hans nog. Om negen uur
in de morgen belde Van Vliet naar het ziekenhuis. Hij moest de auto
hebben want hij had afgesproken met een klant meubels te gaan
kopen. Mijn vrouw moest helemaal vóór in het ziekenhuis naar de
balie voor de telefoon. Toen ze terugkwam hadden ze de zuurstof
weggehaald en was ons kind overleden. Ik zat er bij. We kregen
Hans niet meteen mee want op verzoek van het ziekenhuis is er nog
sectie verricht. Hans had allerlei kleine afwijkingen en had nooit
gezond kunnen worden. Piet de Koster heeft toen veel voor ons ge
daan. De volgende dag lag Hans boven in zijn bedje en veel mensen
kwamen kijken. Dat was toen de gewoonte.
