Verzetstraat). Het was een huis met een waranda, ik heb er wel
eens een foto van gezien. Piet Vrouwe is alles op een of andere
manier kwijtgeraakt; het schijnt dat al zijn bollen bevroren
waren. Ik weet wel dat ze later met hun grote gezin straat- en
straatarm waren.
Moeder trouwde toen ze achttien jaar was, vader was toen
vijfentwintig. Ik denk dat ze trouwden omdat mijn vader al
leen was en altijd bij een ander zat.
In haar eerste huwelijksjaar overleed mijn moeder's moeder
die altijd al ziekelijk was. Daar huilde moeder nog weieens
om. De jongsten van haar broers en zusters moesten de deur
uit, hier thuisgehaald, daar thuisgehaald. Als tante Gré, de jong
ste zus van mijn moeder begint te vertellen over vroeger, hoe
ze behandeld zijn... Wat een ellende om toen in een ander ge
zin ondergebracht te worden. Moeder heeft het ook wel eens
verteld. Ze ging met tante Nel naar Heiloo, waar ook een zus
was ondergebracht en ze mochten alleen door het hek met el
kaar praten. Ze konden elkaar niet aanraken. Dat was heel hard
in die tijd van vroeger. Zo hebben ze heel veel meegemaakt.
Mijn vader en moeder gingen na hun trouwen op de Julianaweg
tegenover Piet Velzeboer wonen (nu Nico Bleijendaal no. 45).
Antje Teeling woonde daar en die verhuisde naar het hoekje
waar later de groenteboer was. Ze hadden dat huis gekocht en
hebben er hun hele leven gewoond. Ik denk dat vader spaar-
Trouwtoto van Jan Kerssens en Marie Vrouwe, 1925.
3
