De grond in de polder werd door mijn vader verdeeld, mijn broer Jan en ik ieder drie hectaren.
Joris Ruijter had zijn boerderij aan de Julianaweg met grond aan de Kerklaan verkocht aan het recreatieschap. Van de
grond is 6 ha naar de jachthaven gegaan en op 10 ha zijn de sportvelden gekomen. Joris Ruyter vertrok naar een boerderij
in Blokker en dat was de reden waarom Cor huis met erf voor huis met erf aan de Julianaweg kon ruilen. Momenteel
werkt Thomas, de zoon van Cor, op het boerenbedrijf.
Vader had inmiddels, ik had al verkering, in 1951 de boerderij aan de Kerklaan, het nummer van het woonhuis was toen
313 (nu 't Achterom en 't Voorom) gekocht van Jan Sinnege. Jan Sinnege zat in de kaartclub. Hij verhuurde de boerderij
aan Jan Schoorl en had daar veel problemen mee. Er zat zes jaar huur aan vast. Jan Sinnege bood de boerderij te koop aan
aan Kaandorp die ook in de kaartclub zat. Kaandoip zag er geen brood in. Toen ging Jan Sinnege naar m'n vader. Vader
vroeg aan mij of ik interesse had om er in te gaan. Het boerenbedrijf was niet zo groot, er zat zeven ha land bij. Vader
kocht de boerderij maar Jan Schoorl moest er nog zes jaar in blijven vanwege het huurcontract. Na drie jaar besliste de
Grondkamer dat hij er uit moest. Toevallig kwam om die tijd 't Pontje vrij. Jan Schoorl schreef er op in en heeft daar nog
jaren gewoond. In de boerderij werd boelhuis gehouden. Alles wat er in was werd verkocht tot aan de hamer aan toe.
Omdat de boerderij drie jaar eerder vrijkwam ben ik jong getrouwd, ik was 23 jaar. Ik had altijd thuis gewerkt en nooit
een cent verdiend. Ik kreeg wel eens een lammetje dat ik mocht verkopen en dat was alles. We kwamen niet in een
opgemaakt bedje maar moesten van de grond af aan opnieuw beginnen, we hadden geen kruiwagen, geen emmers, geen
melkbussen, geen melkblok. Er zat nog drie jaar huur van 1000,— per jaar aan vast die we aan vader moesten betalen.
Zover de man dat kon heeft vader altijd geholpen. Ik kreeg acht koeien van hem tegen taxatiewaarde en kocht er nog vier
bij. 't Waren beste beesten maar die kostten toendertijd ook al 1000,—. En in die tijd kreeg je twaalf cent voor een liter
melk.
Meubels hadden we wel, dat was wel voor elkaar, daar had Sien voor gezorgd. Toen ik een jaar of acht was ben ik een keer
met Pietje Broersen meegeweest naar de markt in Purmerend, Vroeg aan de loop naar Uitgeest want om zeven uur ging de
boot van Bak. Piet kocht een paar kippen voor de handel en van hem heb ik handelen geleerd. Een paar jaar later kocht ik
zelf een paar kippen en ik verkocht de eieren aan bakker Tijmes. Van dat geld heb ik een kachel gekocht bij Kees Melker,