vrachtrijder heeft hier gewoond. Hij vroeg veel geld voor die tijd. Mede omdat mijn vader de boodschappen altijd door
hem liet halen, een eerlijk man was en hem nog nooit een cent tekort had gedaan, gunde hij ons dit huis. Na een paar
dagen moest ik bij hem komen en hij deed er 7000,- af. In dit huis is Marcel geboren. Tussen hem en zijn broer Aad zit
tien jaar verschil.
Bij de L.T.B. ben ik op dezelfde manier weggeraakt als bij het Hoogheemraadschap: door om opslag te vragen. Ik had dit
huis gekocht en had meer geld nodig.
Toen ben ik in ploegendienst gaan werken bij Forbo in Krommenie. De eerste dag viel het niet mee. Ik stond de hele dag
op een beun achter een wals waar linoleum uit kwam. Daar waren stukjes uitgestoken en daar moesten we de hele dag
blauwe, gele, rode en groene stukjes inleggen. Na twee uur werd je een kwartier afgelost. Ik was gewend alle dagen langs
de weg te zwerven met een vrachtauto en die dag duurde uren. Maar de volgende dag moest ik ergens anders werken en
na veertien dagen kwam de bedrijfsleider, die vroeg of ik smeerder wilde worden. Hij zei: "Je bent altijd chauffeur
geweest, je hebt wel een beetje verstand van motoren". Toen moest ik in de smeerdienst in ploegendienst een gedeelte van
de fabriek bijhouden met smeren en olieën. Later kwam er een reorganisatie en toen belandde ik in het centraal technisch
magazijn. Dat is eigenlijk de mooiste tijd bij Forbo geweest, want we moesten met z'n tweeën een balie bedienen. Ik
kwam ook op een bestelwagentje als er plotseling iets gehaald moest worden. Ik heb heel Nederland rondgezworven met
dat autootje.
Ik was ook lid van de Ondernemingsraad. In die functie ben ik bij buitenlandse bedrijven van Forbo in Zweden en
Zwitserland geweest. Om de eindjes aan elkaar te knopen werkte ik in mijn vrije tijd op de tuin bij Gerrit Schouten. Hij
was een beste kerel.
Toen ik ongeveer 55 jaar was vroegen ze of ik voor de technische dienst de administratie bij wilde houden. Er waren drie
diensten. Ik moest orders geven voor de smeerdienst en inspectielijsten maken voor de mechanische dienst en de electrische
dienst. Toen ik 61 was kreeg ik een jaar betaald verlof, daar hadden we een spaarsysteem voor. Met mijn 62e jaar, in 1989,
ging ik de VUT in.
Vader heeft tot z'n 69e in de winkel gewerkt en toen verhuisden m'n ouders naar het Heer Derckplantsoen, waar de
huisjes net klaar waren. Anton ging trouwen en nam de winkel over. Vader en moeder zijn allebei in 1985 overleden in het
26
