Speuren naar oude kloosters.
Het blijft de vraag of er in Akersloot ooit een klooster is geweest, waar zusters verbleven.
Toen ik in 1945 naar Alkmaar ging, ontmoette ik bij de deken aan huis de pastoor van Akersloot, A.van den Berg. Omdat
wij dezelfde hobby hadden, het zoeken naar de plaatselijke geschiedenis, klikte het meteen en Van den Berg werd een van
mijn beste vrienden. Ik was eens een keer een middag bij hem op bezoek. Ik vroeg hem: "U weet alles van Akersloot. U
hebt hier en daar een aantekening gevonden dat hier een klooster is geweest maar verder weet ik niets. Kunt u mij op weg
helpen?" "Of er werkelijk een klooster is geweest, is nog steeds onduidelijk. Pastoor Wils, die zoals je weet de geschie
denis van Akersloot op schrift heeft gesteld, schrijft dat er aan het einde van de veertiende eeuw een paar meisjes aan
klopten bij de pastoor met de mededeling: We hebben vlak bij de kerk (bedoeld is hier de buurtkerk) een huis gekocht, we
gaan daar wonen en volgen de regel van Franciscus (derde orde). De pastoor was niet enthousiast: hij vond zijn gemeen
schap te klein om daar een klooster voor op te richten en het zou erg moeilijk zijn een priester te vinden die hen wilde
begeleiden. De meisjes waren zo overtuigd van de juistheid van hun plan dat ze aan de pastoor mededeelden: "U kunt nog
zoveel vertellen: wij gaan met het klooster door en hebben vijf meisjes uit het dorp bereid gevonden om met ons in
geestelijk verband samen te wonen. Wij zijn er zeker van dat het klooster zijn weg zal vinden."
De start.
Pastoor Wils heeft het bovenstaande verhaal nergens gevonden. Uit de bijzonderheden die hij over de veertiende eeuw
ontdekte, heeft hij dit verhaal gemaakt. Ik zelfben echter geneigd te zeggen dat Wils wat heeft gefantaseerd.
Er is van dat klooster verder niets bekend. Ergens staat in een opgave aan het landsbestuur; "een oud stenen huis, waar
vijf arme meisjes een kloostertje hebben gemaakt". Of dit nog invloed had in het dorp? Daar kan men hoegenaamd niets
van vinden. Ik denk dat alle pastoors die er in Akersloot zijn geweest, dat kloostertje links hebben laten liggen. De zusters
inschakelen voor het pastorale werk, zoals in die tijd met tertiarissen werd gedaan, was er niet bij. De mensen uit die tijd
waren niet gediend van deze vrouwen; de boeren die hier de overhand hadden, meenden dat dochters van dagloners niets
in hun mars hadden. Ze wilden dan ook geen enkel contact hebben. Hoewel de moeilijke periode van het kerkelijk leven
ongemerkt aan de dorpelingen voorbij ging, moet de toenmalige pastoor wel eens hebben gedacht: zo'n klooster heeft
