vragen. Ik dacht eerst: wat een machtige griet, maar ik durfde niet. M'n broer was heel anders. Trien en ik
hebben samen heel wat baantjes gereden. Trien Dekker woonde op Boekei no 9, waar nu de sauna is. Er stond
toen een ander huis dat in 1969 is afgebroken. Trien is geboren op 20 maart 1924. Haar vader was kantonnier
van de Rijkswaterstaat. Hij was ook dorpsfotograaf en heel veel foto's van vroeger jaren zijn van hem afkomstig.
We trouwden in 1948 en gingen in een zomerhuis wonen dat op het erf van mijn schoonouders stond. Er stond
een tramwagen van het Boemeltje van Purmerend op het Starteiland in het Alkmaardermeer. Die tramwagen stond
te koop. Mijn zwager Louw Stuifbergen heeft samen met z'n vader die wagon met een motordekschuit naar
Boekei gevaren. Daarna moest het met rollers over de weg en de Naco-bus en nog meer voorbijgangers moesten
meer dan een kwartier wachten. Mijn schoonmoeder deelde koffie uit en we hebben geen klacht gehoord. Zo ging
dat in die tijd, alles was veel gemoedelijker.
De wagon werd aan het zomerhuis gezet zodat we wat meer ruimte kregen. Toen kwam van de gemeente het
bericht dat alles moest worden afgebroken. Zover is het nooit gekomen, dat hadden wij te danken aan
Burgemeester Van den Heuvel.
In de zomerwoning met aangebouwde tramwagen zijn vijf kinderen geboren, Stiena, Afra, Klaas, Tineke en
Frans.
Wat het werk betreft heb ik van alles aangepakt: turfsteken in Limmen, gewerkt bij een veevoedergrossier in
Heiloo, vrachtwagenchauffeur geweest bij een wegenbouwer in Alkmaar. In 1954 begon ik bij de Hoogovens,
ik ben daar in het kraandrijversvak terechtgekomen. In het begin was het wennen maar later had ik het goed naar
mijn zin. Tot mijn 58e jaar heb ik daar gewerkt. Vroeger waren we arm, mijn vader kon werken wat hij wilde,
hij kwam niet vooruit. Al mijn vrije tijd heb ik besteed om een centje bij te verdienen: riet snijden, wat handel,
een extra dienst op zondag op de kraan. En als ik uit mijn werk thuiskwam en er waren fietsen stuk, dan
repareerde ik die, al was het nog zo laat. Ik was een vuurvreter en je kunt dat alleen doen als je vrouw achter
je staat. Je moet eikaars karakter aanvullen.
In 1955 zijn we verhuisd naar een nieuwbouwwoning op Julianaplein no. 12. Daar zijn Gonny, Wouter, Nelleke
en Gerard geboren. We hebben er 37 mooie jaren gewoond.
Toen mijn vader overleden was, kreeg ik de beschikking over De Assistent. Dan gingen mijn vrouw en ik naar
een zwemplaats in de Alkmaardermeer. De buren met hun kinderen gingen ook vaak hele dagen mee. Het is een
keer gebeurd dat we 32 kinderen aan boord hadden, een hele verantwoording. De Assistent is nu eigendom van
mijn broer Arie. Hij heeft het schip in twee jaar tijd helemaal opgeknapt.
14
