Ik weet nog goed dat we aan de Kerklaan woonden. De
smederij was aan de weg. Achter woonden we. Vanuit het
huiskamerraam keken we in de steeg van Soeterbroek. Aan
de overkant was de wagenmakerij van Vermeulen.
M'n moeder was 'n enig mens. En altijd maar werken. Dat
mens heeft veel moeten werken met zo'n groot huisgezin.
Veel vertier was er niet. Twee keer per jaar met 'n verjaar
dag kwamen de ooms en tantes uit Heemskerk en Castricum
vandaan en dan was het feest gevierd. Als kind zijnde werd
er weinig aan 'n verjaardag gedaan. Wat had je vroeger? Een
pan warme chocolamelk, dat was alles.
Vader Piet de Groot. MlJn vader besloe8 Porden en legde ook ijzeren banden om Moeder Clasina de Groot_
Foto 1945. de wielen van de wagens van Vermeulen. Mijn vader heeft Adrichem.
aan de Kerklaan gesmeed van 1905 tot 1920. In 1920 Foto 1948.
verkocht hij de smederij aan Vermeulen onder die voorwaarde dat hij niet meer in
Akersloot mocht smeden. Vermeulen wilde dat de wagenmakerij en de smederij één bedrijf werden van Albert
en Jan Vermeulen. Waarom mijn vader de smederij verkocht heeft, heb ik nooit begrepen. Hij had toen helemaal
geen werk meer. We waren brodeloos en m'n moeder zat met een stel jongens.
We verhuisden naar het lange huis op de Achterweg, nu Julianaweg 65. Dat was een van de oudste huizen van
Akersloot en vroeger een bakkerij en een boerderij. De oven stond er nog in en een gewelf. Ik was vijfjaar toen
we in dat huis gingen wonen, ik weet dat nog best. Het was er altijd gezellig. M'n moeder was zo van: "Kom
er in". Achter het huis teelden we lelies, gladiolen en groente.
Op mijn verjaardag was het bekumtijd (zie Groene Valck no. 16). Lang van te voren gingen we uit school vandaan
takken zoeken en zingend langs de huizen om brandhout vragen. Naast ons huis stond ook altijd een bekum.
Nadat vader de smederij aan de Kerklaan had verkocht werd hij een tijdje knecht in Koedijk en later in Beverwijk
en toen er in Heemskerk een smederij te huur stond, begon hij weer voor zichzelf. Later kocht hij een smederij