Rond de boerderij is er ook veel veranderd. Vlak na de oorlog werd de Geesterweg dwars door ons land aangelegd. Begin 1960 brak Gerard een been, doordat er een koe op trapte. Er moest iemand komen, die het vee verzorgde. Vooral Jan Mooij en Han Kerssens staken een helpende hand uit via de D.E.L. (Draagt Elkanders Lasten). Door dit ongeval begrepen Gerard en Bets, dat ze niet altijd op de boerderij konden blijven wonen. Er werden plannen gemaakt om een bungalow te bouwen. In 1967 verhuisden we naar de bungalow en er kwam een zetbaas op de boerderij, eerst Verburg en later Jonker. De boerderij is later verkocht en door de nieuwe bewoners verbouwd. Het is geen boerenbedrijf meer. Tijdens de bouw hebben we de schoorsteenmantel uit de boerderij in de bungalow laten plaatsen. Akersloot is een prima dorp. Ik voel me tussen kennissen en familie en ik zou nergens anders willen wonen. Daarom ga ik niet graag meer op vakantie naar mensen die ik niet ken en die mij niet kennen. Wanneer ik tussen drommen mensen op het Damrak naar het Centraal Station loop, ben ik eenzamer dan wanneer ik in Akersloot alleen op de weg fiets. Ik hoop dat Akersloot blijft zoals het nu is, geen verdere uitbreidingen en geen industrieterreinen. Wat mijn leven betreft, er zijn bergen en dalen. Als je halverwege staat zie je alleen de top en niet de dalen. Ik zie nog steeds de toppen. Ik ben tevreden maar niet zelfgenoegzaam. Ik ben gevormd door de omstandigheden en dat is ieder mens. Als ik mijn leven over zou moeten doen, zou ik het niet anders doen. verteld aan en opgetekend door Riet Clazing. Genealogisch onderzoek: J.N. Kaptein Nzn. 18

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 1992 | | pagina 18