Herinneringen uit m'n jeugd
door Sierk Hennes.
Van dien eersten dag naar school herinner ik me niet meer dan dat ik 's morgens niet over de brug durfde, die
op den Kerkdijk over de molentocht de Strammer lag. Ik was bang van dat gele darmkroos waarmee dat water
overdekt was. De school stond in de Kerkbuurt, niet ver van ons vroegere huis, waar tussen de school en dat huis
lag niets anders dan het schoolbosch, waarin een beeld stond, eene vrouw voorstellende met naakt bovenlijf. Het
borstbeeld was van wit marmer en geplaatst op een gebeeldhouwd voetstuk van zandsteen, alles tesamen van
achteren gesteund door een houten paal waaraan het met metaal bevestigd was. Wie of wat het voorstelde weet
ik niet, maar wel weet ik dat het beeld, na het uitrooien van het bosch in twee stukken achter de beste kamer van
de school was neergegooid. Evenals het schoolbosch is ook de school, waarheen ik op mijn vierde jaar werd
toegelaten, sedert lange jaren verdwenen. Het oude schoolgebouw stond niet op de plaats waar tegenwoordig de
school staat, maar juist aan het einde van het straatje dat over het kerkhof van de deur der kerk naar het
schoolpad liep. Dus vlak naast de kerk. Een oude essenboom diende als waterplaats en de beste kamer stond aan
't eind van een laantje tussen meesters tuin en het schoolbosch. In dat schoolbosch was ook nog een heuveltje,
de Kattenberg genaamd en daarop stond een oude olmboom, heel dik. Toen het bosch gerooid werd, heeft men
het worteleind van dien boom met kruit doen springen. Van de school deel ik mee dat het een langwerpig vierkant
gebouwtje was, zonder zolder, maar met een gewelfd houten plafond, bruinrood geschilderd van binnen met twee
tuimelramen aan iedere langzijde, terwijl aan de korte zijden, aan de oostkant een tuimelraam en aan de
tegenovergestelde, een deur was aangebracht, die opende in een portaal met kapstokken en een menigte klompen.
Aan de kapstokken hingen de petten en de vloer was van steen, ofschoon die in de school zelf van hout was. De
school bestond uit één lokaal met twee rijen lange banken zonder leuningen, waartussen eenige ruimte was gelaten
om door te lopen.
Het gehele aantal leerlingen bedroeg een 60-tal en het Hoofd, Dirk van der Markt geheten, gaf alleen onderwijs
aan dat 60-tal en vond onder den schooltijd nog altijd den tijd om zijne pennen te vermaken en zich daarbij over
te geven aan zoete mijmeringen die hem nu en dan deden glimlachen, wat wij als jongens heel aardig vonden en
elkander toefluisterden: "Kijk! Dirk lacht weer." Dirk was nog ongehuwd en zijn huishoudster heette Mietje
34
