Toen we uit de Hoogegeest weggingen zat moeder bij tafel te huilen en in het begin kwam vader elke dag met de
kinderen spelen. Later hebben we het huis aan de Julianaweg gekocht. We hebben er 42 jaar gewoond. Ik ging
een keer 's avonds op de fiets naar vader en moeder, m'n breien achterop. Toen ik de fiets tegen 't keukenraam
zette zag ik dat de bol wol onderweg was afgerold. En 't was donker. Ik kon wel huilen. Later hebben we er bar
om gelachen.
Niek en ik kregen dertien kinderen en we waren met allemaal even blij. Ik kon 't goed aan want ik was werken
gewend. Toen de kleinsten geboren werden hadden we aan de oudsten al een hele steun.
Toen de vrouw van slager Hoogland 't negende kindje kreeg was onze zoon Arie niet te spreken. Hij zei: "De
slager heeft ons ingehaald". Stina werd geboren en Arie ging 's morgens vroeg op een draf naar de slager en zei:
"Ziezo, nu hebben wij jullie ingehaald".
We hadden veel muziek aan huis, De fanfare kwam op dinsdag repeteren in de keuken. De jongens van Jak waren
erbij en Wouter Kerssens. Niek had ook een knapenkoor opgericht. Dan kwamen op vrijdagavond 20 jongens bij
ons zingen. De kamer werd ruim gemaakt en het orgel erin gezet. De kinderen waren naar bed en sliepen. Ze
waren eraan gewend.
Toen we trouwden was Niek onderhoudstimmerman bij de cacaofabriek in de Zaan. Later ging hij bij de
wagenmakerij van Vermeulen aan de Kerklaan werken. Toen de boeren trekkers gingen kopen was er geen werk
meer en toen vond Niek een baan bij aannemer Rozema in Heiloo. Soms kwam hij 's avonds pas om een uur of
tien thuis. Ongeveer veertig jaar geleden begon Niek een onderaannemerij samen met Gerrit Bruin. Toen Jan en
Piet oud genoeg waren kwamen ze ook bij hem werken. Er kwam steeds meer werk en tot slot timmerden ze met
tien man. In 1982 stopte Niek met werken. Twee jaar geleden verhuisden we naar een kleiner huis aan de
Outerlant.
Als ik op m'n leven terugkijk, ik zou 't zo weer overdoen. Ik heb nergens spijt van gehad. We hebben armoe
gehad en hard moeten werken, maar we hebben alles samen gedaan en dat is een groot goed. Akersloot is een
gezellig dorp. Veel mensen kennen je en maken een praatje. Ik ben hier geboren en getogen. Akersloot is m'n
liefste dorp en ik zou er nooit wegwillen."
Verteld aan en opgetekend door Riet Clazing.
