gaat wel door. Drie van mijn zoons Nico, Herman en ook mijn zoon Ton in Canada zijn timmerlieden. Er zijn nog veel meer timmerlieden in de familie Krom want ook zoons van ome Dirk uit Uitgeest zijn timmerman. Ik heb m'n leven lang, bijna 40 jaar, bij 't Hooge Huys gewerkt, de laatste jaren als afdelingschef van de autobranche. We kregen elf kinderen: 10 zonen en één dochter, dus het geslacht Krom gaat niet verloren. De oudste zoon Joop is naar m'n vader genoemd: Johannes. En de dochter, de tweede in de rij, moederde over al die jongens. Uiteindelijk kan ik met voldoening en met trots terugzien hoe mijn kinderen zich ontwikkeld hebben. Ze hebben allemaal goed werk. Ze komen heel graag, elk weekend is het een hele drukte in ons huis maar daar blijf je zelf ook jong bij. We hebben nu 28 kleinkinderen. M'n vrouw is thuis in haar element. Ze heeft een druk leven gehad maar ze is vrolijk van natuur. Haar vader kon je op het pad horen aankomen, hij zong altijd en zo is het ook met m'n vrouw. Als ze in de keuken aan het werk is hoor je haar zingen. Sinds de uitbreiding van ons dorp is het contact met de mensen wel enigszins teruggedrongen maar ik ken toch veel mensen. Door het verenigingsleven, ik ben onder andere twintig jaar secretaris van Meervogels voetbal geweest, kwam ik met veel mensen in aanraking. In de loop van de jaren leerde ik ook de kinderen van die mensen kennen. Akersloot is een gezellig dorp om te wonen. Verteld aan en opgetekend door Riet Clazing. Bij dit verhaal is dankbaar gebruik gemaakt van de stamboom in het bezit van Arie Krom Nzn. 13

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Groene Valck - Akersloot | 1990 | | pagina 13