Bij Jan Verduin (nu Van Vliet) werd stof gehaald. M'n vader maalde, m'n moeder zat
te naaien op de naaimachine en dan zat m'n vader uit een boek voor te lezen, want
hij kon zo verschrikkelijk goed voorlezen. Wij als kinderen lagen er in bed naar
te luisteren, de molen maar draaien en schudden. We lagen net zo lang te luisteren
tot we in slaap vielen. M'n moeder zat zo wel eens tot drie of vier uur in de nacht
te werken.
Voor mijn moeder was er maar één ding belangrijk: schoon en heel. Dat wil
zeggen, je lichaam moest schoon zijn en je kleren heel. Daar streefde ze naar.
M'n moeder was altijd blij en haar hele geest bracht mee dat ze 't nooit opgaf,
'n Sterk mens. Ze woog niet meer dan honderd pond in die tijd. Als ze naar de kerk
ging en de mensen zagen dat ze in verwachting was zeiden ze: "Nou haalt ze het wel
niet denk ik. Ik geloof niet dat Nel deuze reis nog haalt". Maar Nel haalde alle
reizen, ze kwam overal deur. 't Was een bar gezellig vrouwtje. Later in de
Hoogegeest kwamen we met vrienden, alles en iedereen mocht in huis. Je kon alle
verhalen aan haar kwijt. Ze hield evengoed de touwtjes in handen. Vroeger hadden
we het heel gezellig met elkaar. Vooral toen m'n zusters ouder werden en te werk
gingen hadden ze thuis veel te vertellen.
De mensen stonden vroeger vaak voor elkaar klaar. Dat heeft m'n moeder nog heel
lang volgehouden. Als er bij de buren een kindje geboren was ging m'n moeder met
'n buideltje kleren onder haar schort om te helpen. Wat in de omgeving was hielp
ze. Zij is ook geholpen als 't nodig was.
Verderop stond nog een molentje van Gerrit Leyen, dat is later gesloopt. Daar
woonde Betje Korver en die was op de hoogte van een komende geboorte. Vanuit de
molen werd een sein gegeven als het tijd was. Dan kwam Betje helpen.
Molens zijn hele trekkerige dingen, er loopt water onderdoor. In dat opzicht
was het niet gezellig. We hadden een trechterkachel, daar werden hout en kolen in
gestookt. De schoorsteen ging van het woonvertrek door het slaapvertrek naar boven.
Daarboven was een rookzolder en daar kwam de schoorsteen op uit. De raampjes
stonden er tegen elkaar open, zodat de rook eruit trok. M'n moeder was altijd bang
8